Kondensator rozruchowy i kondensator roboczy służą różnym celom w silnikach elektrycznych. Kondensator rozruchowy ma za zadanie zapewnić początkowy moment obrotowy potrzebny do uruchomienia silnika, szczególnie takiego, który wymaga wysokiego momentu rozruchowego, jak silnik sprężarki w urządzeniach chłodniczych. Zwykle ma większą pojemność w porównaniu z kondensatorem roboczym i znajduje się w obwodzie tylko podczas fazy rozruchu silnika. Gdy silnik osiągnie określoną prędkość, kondensator rozruchowy jest odłączany od obwodu za pomocą przełącznika odśrodkowego lub przekaźnika.
Aby rozróżnić kondensatory rozruchowe i robocze, można sprawdzić ich właściwości fizyczne i wartości pojemności. Kondensatory rozruchowe są często większe fizycznie i mają wartości pojemności zwykle w zakresie od 70 do 800 mikrofaradów (µF). Zostały zaprojektowane tak, aby wytrzymać krótkotrwałe zapotrzebowanie na prąd o wysokim natężeniu podczas uruchamiania silnika. Z drugiej strony kondensatory robocze są mniejsze i mają wartości pojemności w zakresie od 1 do 100 µF. Pozostają one w obwodzie w sposób ciągły podczas pracy silnika, aby poprawić wydajność i współczynnik mocy.
Generalnie nie zaleca się używania kondensatora roboczego jako kondensatora rozruchowego ze względu na różnice w konstrukcji i wartościach pojemności. Kondensatory robocze nie są zazwyczaj zaprojektowane do obsługi wysokich prądów rozruchowych, jakie może wytrzymać kondensator rozruchowy. Próba użycia kondensatora roboczego jako kondensatora rozruchowego może prowadzić do przegrzania, przedwczesnej awarii lub nieprawidłowej pracy silnika.
Aby ustalić, czy kondensator rozruchowy lub roboczy jest uszkodzony, należy obserwować zachowanie silnika podczas pracy. Objawy uszkodzonego kondensatora obejmują trudności z uruchomieniem, buczenie lub całkowity brak rozruchu. Kontrola wzrokowa może również ujawnić oznaki takie jak wybrzuszenie, wyciek elektrolitu lub zapach spalenizny. Użyj multimetru, aby sprawdzić pojemność kondensatora; jeśli zmierzona pojemność jest znacznie niższa niż wartość znamionowa lub jeśli multimetr nie wskazuje żadnego odczytu pojemności, kondensator jest prawdopodobnie uszkodzony i należy go wymienić.
Główna różnica między kondensatorem rozruchowym a kondensatorem dwubiegowym polega na ich zastosowaniu i konstrukcji. Kondensator rozruchowy służy wyłącznie do rozruchu silnika, zapewniając początkowy moment obrotowy niezbędny do pokonania bezwładności i uruchomienia silnika. Zwykle ma większą pojemność i jest odłączany od obwodu, gdy silnik osiągnie prędkość roboczą. Natomiast kondensator dwubiegowy łączy w sobie dwa kondensatory w jednym urządzeniu: kondensator roboczy i kondensator rozruchowy. Taka konstrukcja umożliwia pojedynczemu komponentowi zapewnienie zarówno ciągłej pracy (funkcja kondensatora roboczego), jak i początkowego momentu rozruchowego (funkcja kondensatora rozruchowego) w niektórych typach silników lub sprężarek.
