Oddzielenie dwóch enancjomerów może być trudne, ponieważ mają one identyczne właściwości fizyczne i chemiczne, z wyjątkiem ich interakcji ze światłem spolaryzowanym płasko (aktywność optyczna). Jedną ze skutecznych metod rozdzielania enancjomerów jest chromatografia chiralna. Technika ta wykorzystuje fazę stacjonarną zawierającą selektor chiralny, który oddziałuje inaczej z każdym enancjomerem w oparciu o ich stereochemię. Gdy enancjomery przechodzą przez kolumnę chromatograficzną, są selektywnie zatrzymywane lub eluowane z różną szybkością, skutecznie oddzielając je na podstawie ich chiralności.
Aby rozróżnić oddzielne próbki dwóch enancjomerów, jednym z powszechnych podejść jest analiza ich aktywności optycznej za pomocą polarymetru. Enancjomery obracają światło spolaryzowane płasko w równych, ale przeciwnych kierunkach, więc pomiar skręcalności właściwej każdej próbki może potwierdzić ich tożsamość i czystość. Metoda ta polega na precyzyjnym pomiarze kąta obrotu i porównaniu ze znanymi wzorcami lub wartościami teoretycznymi dla każdego enancjomeru.
Jedną z uznanych metod rozdzielania enancjomerów jest wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) z wykorzystaniem chiralnej fazy stacjonarnej. W HPLC mieszanina próbek przepuszczana jest przez kolumnę wypełnioną chiralną fazą stacjonarną, która selektywnie oddziałuje z jednym enancjomerem na drugi w oparciu o różnice stereochemiczne. Pozwala to na skuteczne rozdzielanie enancjomerów, które można następnie poddać dalszej analizie lub zebrać do konkretnych zastosowań.
Do rozdzielania enancjomerów powszechnie stosuje się chromatografię chiralną, w szczególności wykorzystującą techniki takie jak wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) lub chromatografia gazowa (GC). Chromatografia chiralna wykorzystuje fazę stacjonarną zawierającą selektory chiralne, które selektywnie oddziałują z enancjomerami w oparciu o ich chiralność. Ta interakcja powoduje różne czasy retencji lub porządki elucji enancjomerów, ułatwiając ich rozdzielanie w oparciu o różnice stereochemiczne.
Techniką laboratoryjną zaprojektowaną specjalnie do rozdzielania enancjomerów jest chromatografia chiralna. W metodzie tej wykorzystuje się fazę stacjonarną zawierającą selektory chiralne, takie jak kolumny chiralne w wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) lub chromatografii gazowej (GC). Selektory te oddziałują inaczej z każdym enancjomerem w oparciu o ich stereochemię, umożliwiając ich rozdzielenie poprzez wykorzystanie ich odrębnych powinowactwa wiązania lub interakcji. Chromatografia chiralna jest szeroko stosowana w badaniach farmaceutycznych, chemicznych i biologicznych do izolowania i badania enancjomerów do różnych zastosowań.