Różnica między wyłącznikami różnicowoprądowymi a wyłącznikami różnicowoprądowymi polega na ich podstawowej funkcji i działaniu w obwodzie elektrycznym. Wyłączniki automatyczne zaprojektowano w celu ochrony obwodów elektrycznych i urządzeń przed przetężeniami, które mogą potencjalnie spowodować uszkodzenie lub zagrożenie pożarowe. Wykrywają przeciążenia lub zwarcia poprzez monitorowanie prądu przepływającego przez obwód. W przypadku wykrycia nieprawidłowego prądu wyłącznik szybko przerywa przepływ prądu, aby zapobiec uszkodzeniu.
Z drugiej strony wyłączniki RCD, znane również w niektórych regionach jako urządzenia różnicowoprądowe lub wyłączniki różnicowoprądowe (GFCI), mają na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym, a nie przetężeniem. Monitorują brak równowagi pomiędzy przewodami pod napięciem i neutralnym obwodu. W przypadku wykrycia braku równowagi, który może wskazywać na upływ prądu przez osobę lub wadliwy sprzęt do uziemienia, RCD szybko odcina zasilanie, aby zapobiec porażeniu prądem.
RCD i wyłączniki automatyczne służą różnym celom ochronnym w systemach elektrycznych. Podczas gdy wyłączniki automatyczne chronią przed przetężeniami, które mogą spowodować uszkodzenie sprzętu i okablowania, wyłączniki różnicowoprądowe chronią przed porażeniem prądem elektrycznym, szybko odłączając zasilanie w przypadku wykrycia prądu upływowego.
RCD i wyłączniki automatyczne nie są tym samym urządzeniem, chociaż oba służą jako urządzenia ochronne w instalacjach elektrycznych. Wyłącznik automatyczny przeznaczony jest przede wszystkim do ochrony przed przetężeniami spowodowanymi zwarciami lub przeciążeniami w obwodach elektrycznych. Monitoruje prąd przepływający przez obwód i wyłącza się, aby przerwać przepływ w przypadku wykrycia nieprawidłowego stanu prądu, zapobiegając w ten sposób uszkodzeniu sprzętu i okablowania.
Z drugiej strony wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) został specjalnie zaprojektowany w celu ochrony przed ryzykiem porażenia prądem elektrycznym. Wykrywa brak równowagi pomiędzy przewodami fazowymi i neutralnymi obwodu. W przypadku wystąpienia prądu upływowego, który może wskazywać na usterkę lub przepływ prądu przez osobę do ziemi, wyłącznik RCD szybko wyłącza się i odcina zasilanie, zapobiegając potencjalnemu porażeniu prądem.
Podsumowując, chociaż zarówno RCD, jak i wyłączniki automatyczne zapewniają ochronę, robią to w przypadku różnych rodzajów zagrożeń elektrycznych. Wyłączniki automatyczne chronią przed przetężeniami, natomiast RCD chronią przed porażeniem prądem.
Wybór pomiędzy wyłącznikiem różnicowoprądowym (RCCB) a wyłącznikiem różnicowoprądowym RCD (wyłącznikiem różnicowoprądowym) zależy od konkretnego zastosowania i wymagań prawnych. RCCB łączy funkcje RCD i wyłącznika w jednym urządzeniu. Zapewnia ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym (poprzez wykrywanie upływu prądu), a także zapewnia ochronę nadprądową (poprzez zadziałanie w przypadku zwarcia lub przeciążenia). Ta podwójna funkcjonalność może uprościć instalację i zmniejszyć liczbę urządzeń potrzebnych w niektórych zastosowaniach.
Z drugiej strony wyłącznik RCD koncentruje się przede wszystkim na ochronie przed porażeniem prądem elektrycznym poprzez szybkie odłączenie zasilania w przypadku wykrycia upływu prądu. Nie zapewnia zabezpieczenia nadprądowego. W zastosowaniach, w których wymagane jest również zabezpieczenie nadprądowe, obok RCD należy zainstalować oddzielne wyłączniki automatyczne.
To, co jest „lepsze”, zależy od konkretnych wymagań instalacji elektrycznej. W instalacjach, w których wymagana jest zarówno ochrona przed porażeniem elektrycznym, jak i ochrona nadprądowa, wyłącznik RCCB może być wygodniejszy i ekonomiczny. W przypadku instalacji skupiających się wyłącznie na ochronie przeciwporażeniowej bez konieczności stosowania zabezpieczenia nadprądowego wystarczy RCD.
Wyłącznik RCD lub wyłącznik urządzenia różnicowoprądowego służy do zapewnienia ochrony przed ryzykiem porażenia prądem w instalacjach elektrycznych. Wykrywa prądy upływowe, które mogą wskazywać na usterkę lub stwarzać ryzyko porażenia prądem. Kiedy wykryje taką nierównowagę prądu pomiędzy przewodem fazowym i neutralnym, RCD szybko przerywa zasilanie, zapobiegając potencjalnym obrażeniom lub śmierci w wyniku porażenia prądem.
Wyłączniki RCD są powszechnie instalowane w obwodach, w których występuje większe ryzyko porażenia prądem, np. w łazienkach, kuchniach, gniazdkach zewnętrznych i obwodach zasilających sprzęt przenośny. Stanowią istotny element bezpieczeństwa w nowoczesnych instalacjach elektrycznych, zapewniający zgodność z przepisami bezpieczeństwa i chroniący użytkowników przed potencjalnie śmiertelnym porażeniem prądem.
W instalacjach elektrycznych wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) jest zwykle instalowany przed wyłącznikiem nadprądowym (MCB) w obwodzie. Celem tego umiejscowienia jest zapewnienie, że RCD będzie w stanie szybko wykryć prąd upływowy lub brak równowagi pomiędzy przewodem fazowym i neutralnym. Jeżeli wystąpi taka usterka, wyłącznik RCD wyłączy się i odłączy zasilanie, zapewniając w ten sposób natychmiastową ochronę przed niebezpieczeństwem porażenia prądem.
Z drugiej strony MCB jest przeznaczony przede wszystkim do ochrony przed przetężeniami spowodowanymi zwarciami lub przeciążeniami w obwodzie elektrycznym. Jest instalowany po wyłączniku różnicowoprądowym w kolejności obwodu. Takie rozwiązanie zapewnia, że RCD może wykryć i zareagować na każdy prąd upływowy, zanim wyłącznik MCB zapewni zabezpieczenie nadprądowe poprzez przerwanie obwodu w przypadku awarii.
Dlatego też w typowej kolejności instalacji elektrycznej wyłącznik różnicowoprądowy umieszcza się przed wyłącznikiem nadprądowym, aby priorytetowo traktować ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym, a następnie ochronę przed przetężeniami zapewnianymi przez wyłącznik nadprądowy.
