- Transformatory działają na zasadzie indukcji elektromagnetycznej, zmieniając poziom napięcia prądu przemiennego (AC). W rdzeniu transformatora składają się z dwóch cewek drutu, zwanych uzwojeniami pierwotnym i wtórnym, które są owinięte wokół wspólnego rdzenia magnetycznego. Kiedy prąd przemienny przepływa przez uzwojenie pierwotne, generuje zmienne pole magnetyczne w rdzeniu. Zgodnie z prawem indukcji elektromagnetycznej Faradaya, to zmieniające się pole magnetyczne indukuje napięcie w uzwojeniu wtórnym. Napięcie indukowane w uzwojeniu wtórnym zależy od stosunku liczby zwojów w uzwojeniu pierwotnym i wtórnym.
- Mówiąc najprościej, transformator działa poprzez przenoszenie energii elektrycznej pomiędzy dwoma lub większą liczbą obwodów poprzez indukcję elektromagnetyczną. Składa się z rdzenia magnetycznego wykonanego z materiału ferromagnetycznego i dwóch lub więcej cewek izolowanego drutu, zwanych uzwojeniami. Gdy prąd przemienny (AC) przepływa przez uzwojenie pierwotne, wytwarza w rdzeniu zmienne pole magnetyczne. To zmieniające się pole magnetyczne indukuje napięcie w uzwojeniu wtórnym poprzez indukcję elektromagnetyczną. Stosunek liczby zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego określa stosunek napięcia wejściowego do napięcia wyjściowego. W ten sposób transformatory mogą zwiększać (zwiększać) lub obniżać (zmniejszać) poziom napięcia w zależności od zastosowania.
- Proces pracy transformatora obejmuje interakcję pól magnetycznych i prądów elektrycznych w celu przesyłania energii między dwoma lub większą liczbą obwodów. Działa w oparciu o zasadę indukcji elektromagnetycznej, gdzie zmienne pole magnetyczne indukuje napięcie w pobliskim przewodniku. Transformator składa się z uzwojenia pierwotnego i wtórnego nawiniętych na rdzeń ferromagnetyczny. Kiedy prąd przemienny (AC) przepływa przez uzwojenie pierwotne, wytwarza zmienny strumień magnetyczny w rdzeniu. Ten zmieniający się strumień magnetyczny indukuje siłę elektromotoryczną (EMF) lub napięcie w uzwojeniu wtórnym zgodnie z prawem indukcji elektromagnetycznej Faradaya. Stosunek liczby zwojów w uzwojeniu pierwotnym i wtórnym określa współczynnik transformacji, który określa, o ile napięcie jest zwiększane lub zmniejszane w uzwojeniu wtórnym w stosunku do uzwojenia pierwotnego.
- Transformatory zmieniają napięcie poprzez wzajemną indukcję pomiędzy uzwojeniem pierwotnym i wtórnym. Kiedy prąd przemienny (AC) przepływa przez uzwojenie pierwotne, wytwarza pole magnetyczne w rdzeniu transformatora. To pole magnetyczne indukuje napięcie przemienne w uzwojeniu wtórnym w wyniku przechodzącego przez nie zmieniającego się strumienia magnetycznego. Stosunek liczby zwojów w uzwojeniu pierwotnym (N1) do liczby zwojów w uzwojeniu wtórnym (N2) określa przekładnię transformacji napięcia. W przypadku transformatora podwyższającego napięcie, gdzie N2 > N1, napięcie wtórne jest wyższe niż napięcie pierwotne. I odwrotnie, w przypadku transformatora obniżającego napięcie, gdzie N2 < N1, napięcie wtórne jest niższe niż napięcie pierwotne.
- Transformatory nie działają z prądem stałym (DC) w taki sam sposób, jak z prądem przemiennym (AC) ze względu na naturę indukcji elektromagnetycznej. W transformatorach prądu przemiennego zmieniające się pole magnetyczne indukowane przez prąd przemienny w uzwojeniu pierwotnym indukuje napięcie w uzwojeniu wtórnym poprzez indukcję elektromagnetyczną. To indukowane napięcie jest wprost proporcjonalne do szybkości zmian strumienia magnetycznego. Natomiast prąd stały nie zmienia polaryzacji ani nie wytwarza zmieniającego się strumienia magnetycznego, który jest niezbędny do indukowania napięcia w uzwojeniu wtórnym transformatora. Dlatego transformatory nie są skuteczne w przetwarzaniu lub przesyłaniu poziomów napięcia prądu stałego (DC) i są używane głównie w zastosowaniach prądu przemiennego, gdzie mogą skutecznie zwiększać lub zmniejszać napięcie w razie potrzeby.