Energie opgeslagen in een inductor is eerder tijdelijk dan permanent. Wanneer er een stroom door een inductor vloeit, genereert deze een magnetisch veld rond de spoelen. Dit magnetische veld slaat energie op in de vorm van elektromagnetische potentiële energie. In tegenstelling tot de energie die is opgeslagen in batterijen of condensatoren, die gedurende langere perioden kan worden opgeslagen, is de energie die in een inductor is opgeslagen echter van voorbijgaande aard. Het wordt continu uitgewisseld tussen de inductor en het elektrische circuit zolang er stroom doorheen stroomt.
De duur gedurende welke een inductor energie kan opslaan, hangt af van verschillende factoren, waaronder de inductantiewaarde, de stroom die er doorheen vloeit en de kenmerken van het circuit. Inductoren met hogere inductiewaarden kunnen meer energie opslaan voor een bepaald stroomniveau. De opgeslagen energie kan snel worden vrijgegeven als de stroom door de inductor verandert, bijvoorbeeld tijdens een uitschakeling of een overgangstoestand in het circuit. De energieopslagtijd is echter doorgaans kort in vergelijking met apparaten zoals condensatoren, die een lading gedurende langere perioden kunnen vasthouden.
Wanneer de stroom die door een inductor vloeit, verandert, ondergaat de energie die is opgeslagen in het magnetische veld een transformatie. Als de stroom toeneemt, wordt er meer energie opgeslagen in het magnetische veld. Omgekeerd, als de stroom afneemt of het circuit wordt uitgeschakeld, stort het magnetische veld in, waardoor er weer energie in het circuit vrijkomt. Dit proces van energie-uitwisseling is van fundamenteel belang voor de werking van inductoren in elektrische circuits, waar ze de stroomsterkte, spanningsregeling en transiënte respons kunnen beïnvloeden.
Het type energie dat in een inductor wordt opgeslagen, is elektromagnetische potentiële energie. Deze energie hangt samen met het magnetische veld dat rond de spoelen van de inductor wordt gegenereerd wanneer er stroom doorheen vloeit. De hoeveelheid opgeslagen energie hangt af van de inductantie van de spoel en het kwadraat van de stroom die er doorheen vloeit. Elektromagnetische potentiële energie is een vorm van opgeslagen energie die weer in elektrische energie kan worden omgezet wanneer de stroom verandert of de circuitomstandigheden variëren.
Gedurende een lange periode slaat een inductor energie niet voor onbepaalde tijd op. Als gevolg van verschillende factoren, zoals weerstand in het circuit, magnetische verliezen in het kernmateriaal (indien aanwezig) en andere dissipatieve effecten, verdwijnt de opgeslagen energie in een inductor geleidelijk. Als de stroom door de inductor ophoudt of tot een minimaal niveau afneemt, stort het magnetische veld in en wordt de opgeslagen energie als warmte gedissipeerd in de weerstand van de inductor of in de omringende circuitcomponenten. In praktische termen betekent dit dat een inductor de opgeslagen energie niet gedurende langere perioden vasthoudt, maar deze in plaats daarvan relatief snel vrijgeeft als reactie op veranderingen in de stroom- of circuitomstandigheden.