Een transistorradio, geïntroduceerd in de jaren vijftig, bevatte doorgaans een klein aantal transistors, vaak variërend van 4 tot 8 transistors. Deze radio’s waren belangrijke innovaties vergeleken met eerdere vacuümbuisradio’s vanwege hun kleinere formaat, lager energieverbruik en verbeterde betrouwbaarheid. Het gebruik van transistors in plaats van vacuümbuizen maakte draagbare radio’s mogelijk die licht van gewicht waren en op batterijen konden werken, waardoor ze populaire consumentenelektronica-apparaten werden.
In het begin van de jaren vijftig markeerde de transistorradio een aanzienlijke technologische vooruitgang, waarmee de praktische toepassing van transistors voor het versterken en verwerken van radiosignalen werd gedemonstreerd. Het vertegenwoordigde een verschuiving weg van omvangrijke en kwetsbare vacuümbuisradio’s, waardoor de ontwikkeling mogelijk werd van draagbare radio’s die overal mee naartoe konden worden genomen en gedurende langere perioden konden worden gebruikt zonder dat ze op een stroombron hoefden te worden aangesloten.
Het totale aantal wereldwijd vervaardigde transistors is moeilijk nauwkeurig in te schatten vanwege de enorme omvang van de halfgeleiderproductie gedurende tientallen jaren. Het is echter veilig om te zeggen dat er miljarden, zo niet biljoenen, transistors zijn geproduceerd sinds de uitvinding van de transistor eind jaren veertig. Transistors zijn fundamentele componenten in vrijwel alle elektronische apparaten, variërend van computers en smartphones tot huishoudelijke apparaten en industriële apparatuur, en dragen bij aan de exponentiële groei van de halfgeleiderproductie.
Een transistorradio is een draagbare radio-ontvanger die transistors gebruikt in plaats van vacuümbuizen voor versterking en signaalverwerking. Deze radio’s speelden een cruciale rol bij het populariseren van de transistortechnologie en het aantonen van de voordelen ervan ten opzichte van oudere vacuümbuistechnologie. Transistorradio’s werden synoniem voor draagbaarheid en gemak, waardoor mensen overal naar uitzendingen konden luisteren zonder dat er een stationaire stroombron nodig was.
Moderne smartphones bevatten doorgaans honderden, zo niet duizenden transistors, afhankelijk van hun complexiteit en functionaliteit. Transistors in smartphones dienen verschillende doeleinden, waaronder het versterken van signalen, schakelhandelingen en het verwerken van gegevens binnen de geïntegreerde circuits die het apparaat van stroom voorzien. Door de miniaturisatie en integratie van transistors in compacte halfgeleiderchips kunnen smartphones een breed scala aan taken efficiënt uitvoeren, van bellen en internetten tot het uitvoeren van complexe applicaties en multimediafuncties.