Kondansatörler doğası gereği devredeki voltaj seviyesini arttırmazlar. Bunun yerine elektrik enerjisini plakaları arasında elektrik alanı şeklinde depolarlar. Bir kapasitör bir voltaj kaynağına bağlandığında, o kaynağın voltajına kadar şarj olur. Örneğin, bir kapasitöre 10V DC voltaj uygulanırsa, kapasitör plakaları arasındaki voltaj 10V’a ulaşana kadar şarj olacaktır. Kapasitör bu voltajı kendisine uygulananın ötesine yükseltmez veya artırmaz; bunun yerine enerjiyi bu voltaj seviyesinde depolar.
Belirli durumlarda, kapasitörler, özellikle devrelerdeki anahtarlama veya geçici koşullar sırasında voltaj yükselmelerine neden olabilir. Bir devre aniden kapandığında veya durum değiştirdiğinde, kapasitörde depolanan enerji hızla boşalabilir ve bu da kapasitör terminallerindeki voltajda kısa ama keskin bir artışa neden olabilir. Bu geçici voltaj yükselmesi potansiyel olarak devredeki diğer bileşenleri etkileyebilir ve hasar veya paraziti önlemek için yönetilmesi gerekir.
Kapasitörler seri olarak bağlandığında, toplam voltaj değerleri toplanır. Ancak her kapasitördeki gerçek voltaj, uygulanan voltajla aynı kalır. Seri bağlı kapasitörler genellikle, gerilim seviyesini artırmak yerine, tek bir kapasitörün tek başına kaldırabileceğinden daha yüksek voltaj değerleri elde etmek için kullanılır.
Bir kapasitör ile voltaj arasındaki ilişki, depolama ve bırakma ilişkisidir. Kapasitörler elektrik enerjisini bir elektrik alanında depolar; kapasitör üzerindeki voltaj ne kadar enerjinin depolanacağını belirler. Bir kapasitördeki voltaj, depolayabileceği yük miktarıyla doğru orantılıdır: Q=CVQ = CVQ=CV, burada QQQ depolanan yük, CCC kapasitans ve VVV kapasitör üzerindeki voltajdır. Bu ilişki, kapasitörlerin elektronik devrelerdeki voltajla nasıl etkileşime girdiğini anlamak için temeldir.