Bir amplifikatör doyum moduna girdiğinde bu, çıkış sinyalinin, genellikle güç kaynağı voltajı veya amplifikatörün kendi yetenekleri tarafından sınırlanan, mümkün olan maksimum seviyeye ulaştığı anlamına gelir. Doygunlukta, giriş sinyali artmaya devam etse bile amplifikatör çıkış voltajını daha fazla artıramaz. Bu, çıkış dalga formunun maksimum voltaj seviyesinde kırpılmasına veya düzleştirilmesine neden olur. Pratik anlamda, bir amplifikatördeki doygunluk, çıkış sinyalinin bozulmasına neden olur; burada yükseltilmiş dalga biçimi, daha yüksek giriş voltajlarını doğru bir şekilde yeniden üretememe nedeniyle orijinal girişe olan sadakatini kaybeder. Bu bozulma, ses yükselticilerindeki ses sinyallerinin kalitesini etkileyebilir veya diğer türdeki yükseltme devrelerindeki sinyallerin doğruluğunu bozabilir.
Bir amplifikatör doyuma ulaştığında, aslında maksimum çıkış voltajı kapasitesine ulaşır ve artık giriş sinyalini bozulma olmadan yükseltemez. Doygunluk, amplifikatörün aktif bileşenleri (transistörler veya operasyonel amplifikatörler gibi), tamamen “açık” olmaları veya mümkün olduğunca fazla akım iletmeleri nedeniyle daha fazla amplifikasyon sağlayamayacakları bir duruma sürüldüğünde meydana gelir. Bu durumda amplifikatörün çıkış voltajı sabit kalır veya güç kaynağı raylarını takip ederek sinyalin kesilmesine ve bozulmasına yol açar. Bu olay, ses amplifikatörleri veya iletişim sistemleri gibi doğru sinyal üretiminin çok önemli olduğu birçok uygulamada istenmeyen bir durumdur.
Bir amplifikatörün doyma noktası, amplifikatörün artık çıkış voltajını doğrusal olarak artıramayacağı giriş sinyali seviyesini ifade eder. Bunun yerine çıkış voltajı, güç kaynağı raylarına veya aktif bileşenlerin doygunluk sınırlarına karşılık gelen mümkün olan maksimum seviyede kalır. Doyma noktası, amplifikatörün üretebileceği maksimum bozulmamış çıkış sinyali seviyesini tanımladığı için amplifikatör tasarımında ve çalışmasında kritik bir parametredir. Bir amplifikatörün doyma noktasının altında çalışacak şekilde uygun şekilde tasarlanması, sadık sinyal amplifikasyonu sağlar ve pratik uygulamalarda distorsiyonu en aza indirir.
Bir amplifikatör kesme veya doyma noktasında öngerilimliyse, bu, amplifikatörün aktif bileşenlerinin (transistörler gibi) çalışma noktasının, sinyalleri doğru bir şekilde yükseltme yeteneğini sınırlayan aşırı konumlarda olduğu anlamına gelir. Bir amplifikatörün kesme noktasında kutuplanması, transistörün herhangi bir akım iletmediği anlamına gelir, bu da çıkış sinyalinin olmamasına veya amplifikasyonun çok zayıf olmasına yol açar. Doygunluktaki eğilim, transistörün tamamen iletken olduğu ve distorsiyon olmadan daha fazla amplifikasyon sağlayamadığı anlamına gelir. Her iki eğilim de sinyalin kesilmesi, bozulması ve gücün verimsiz kullanımı ile karakterize edilen zayıf amplifikatör performansına neden olur. Amplifikatörlerin doğru öngerilimlendirilmesi, onların doğrusal amplifikasyon aralığında çalışmasını sağlayarak sinyal doğruluğunu ve verimliliğini optimize eder.
Bir amplifikatörün doymuş olduğu söylendiğinde, bu, amplifikatörün çıkış voltajının mümkün olan maksimum seviyeye ulaştığı ve giriş sinyali genliğindeki değişikliklere bakılmaksızın daha fazla artamayacağı anlamına gelir. Bu durum amplifikatörün aktif bileşenleri (transistörler veya operasyonel amplifikatörler gibi) ek voltaj kazancı sağlayamayacakları bir duruma sürüldüğünde ortaya çıkar. Doygunluk tipik olarak, güçlendirilmiş çıkış dalga biçiminin güç kaynağı raylarında veya aktif bileşen sınırlarında kırpıldığı veya düzleştiği sinyal bozulmasına neden olur. Örneğin ses yükselticilerinde doygunluk, işitilebilir bozulmaya ve sinyal kalitesinde kayba neden olarak yeniden üretilen sesin kalitesini düşürür.