Bir diyot ileri yönlü olduğunda akımı açar veya iletir; bu, terminalleri arasındaki voltajın akımın anottan (pozitif terminal) katoda (negatif terminal) kolayca akmasına izin verdiği anlamına gelir. Bu, anoda uygulanan voltajın, katoda uygulanan voltajdan, diyotun ileri voltaj düşüşünden daha büyük bir miktarda (silikon diyotlar için tipik olarak 0,7V civarında) yüksek olması durumunda meydana gelir. İleriye doğru yönlendirildiğinde, diyot içindeki tükenme bölgesi daralır ve yük taşıyıcılarının (N tipi bir yarı iletken için elektronlar ve P tipi bir yarı iletken için delikler) bağlantı boyunca hareket etmesine ve böylece akımın diyot boyunca akmasına izin verir.
Akımı etkili bir şekilde iletmek için bir diyotun iki temel koşulu gerekir: ileri eğilim ve diyotun ileri voltaj düşüşünden daha yüksek bir voltaj. Anot katoda göre pozitif olduğunda ileri önyargı meydana gelir ve akımın diyottan geçmesine izin veren bir potansiyel fark yaratır. Eş zamanlı olarak uygulanan voltajın, diyotun yarı iletken malzemesine ve yapısına özgü ileri voltaj düşüşünü aşması gerekir. Bu, diyotun önemli bir direnç olmadan akım akışını sürdürebilmesini sağlar ve düzeltme, sinyal işleme ve voltaj regülasyonu için elektronik devrelerde çalışmasını kolaylaştırır.
Bir diyotun ne zaman açılacağını veya akım ileteceğini çeşitli faktörler belirler. Öncelikle bir diyot ileri yönde kutuplandığında iletir; bu, anoda uygulanan voltajın katoda uygulanan voltajdan yeterince yüksek olduğu anlamına gelir. Bu durumda diyot üzerindeki potansiyel farkı anottan katoda akım akışını sağlar. Bu işlem, diyot bağlantı noktası daralması içindeki tükenme bölgesinin, yük taşıyıcılarının (elektronlar veya delikler) bağlantı noktasından geçmesine izin vermesini ve böylece akımın diyottan geçmesine izin vermesini içerir. Diyodu ileri yönlendirmek için gereken spesifik voltaj seviyesi, malzeme bileşimine bağlıdır ve tipik olarak diyotun ileri voltaj düşüşünden biraz daha yüksektir (silikon diyotlar için yaklaşık 0,7V). Bu koşullar karşılandığında diyot etkili bir şekilde iletime geçerek elektronik devrelerde düzeltme, sinyal işleme ve voltaj düzenleme gibi çeşitli işlevleri destekler.
Anot terminali katot terminalinden daha yüksek bir potansiyele (voltaj) sahip olduğunda bir diyot ileri yönde öngerilimlidir. Bu durum diyotun anottan katoda minimum dirençle akım iletmesine izin verir. Diyot boyunca uygulanan voltaj çoğunluk taşıyıcılarının (N tipi elektronlar ve P tipi yarı iletkenlerdeki delikler) bağlantı noktasına doğru hareket etmesine neden olarak tükenme bölgesinin genişliğini azalttığında ileri eğilim meydana gelir. Tükenme bölgesinin genişliğindeki bu azalma, taşıyıcıların bağlantı noktasını geçmesine ve iletim sürecine katkıda bulunmasına izin vererek akım akışını mümkün kılar. Güç kaynaklarında düzeltme, iletişim sistemlerinde sinyal demodülasyonu ve çeşitli elektronik cihazlarda voltaj regülasyonu gibi rollere hizmet eden elektronik devrelerdeki diyotların normal çalışması için ileri yönde eğilim gereklidir.