Kondansatörler genellikle yapılarına ve malzemelerine göre iki ana tipe ayrılır: elektrolitik kapasitörler ve seramik kapasitörler. Elektrolitik kapasitörler tipik olarak daha yüksek kapasitans değerlerine sahiptir ve polarizedir, yani düzgün çalışma için belirli bir yönelime sahiptirler (pozitif ve negatif terminaller). Daha büyük kapasitans değerlerinin gerekli olduğu elektronik devrelerde filtreleme, birleştirme ve enerji depolama uygulamalarında yaygın olarak kullanılırlar. Elektrolitik kapasitörler ayrıca her biri farklı voltaj ve kapasitans aralıklarına uygun olan alüminyum elektrolitik kapasitörler ve tantal elektrolitik kapasitörler olarak ikiye ayrılır.
Seramik kapasitörler ise her iki tarafında ince bir metal elektrot tabakası bulunan seramik malzemelerden yapılmış polarize olmayan kapasitörlerdir. Çok çeşitli kapasitans değerlerinde mevcutturlar ve kararlılıkları, güvenilirlikleri ve düşük maliyetleriyle bilinirler. Seramik kapasitörler, kompakt boyutları, yüksek frekans performansları ve hızlı voltaj değişikliklerini etkili bir şekilde yönetebilme yetenekleri nedeniyle çeşitli elektronik devrelerde ayırma, bypass, zamanlama ve ayarlama uygulamalarında yaygın olarak kullanılır.
Tip 1 ve Tip 2 kapasitörler arasındaki fark, farklı kategorilerdeki farklı türlerden ziyade genellikle belirli bir kapasitör türü içindeki farklı sınıflandırmalara veya kategorilere atıfta bulunur. Örneğin, elektrolitik kapasitörlerde Tip 1 ve Tip 2, voltaj değerlerine, sıcaklık katsayılarına veya özel uygulamalara bağlı olarak farklı serilere veya ailelere atıfta bulunabilir. Üreticiler genellikle performans özellikleri, boyut, tolerans seviyeleri ve amaçlanan uygulamalardaki farklılıkları belirtmek için kapasitörleri çeşitli tiplere ayırırlar. Bu nedenle Tip 1 ve Tip 2 sınıflandırmaları kapasitör tipine ve üretici firmanın spesifikasyonlarına göre değişiklik gösterebilmektedir.
Kondansatörler iki ana bileşenden oluşur: iletken plakalar ve dielektrik malzeme. İletken plakalar tipik olarak metalden (alüminyum, tantal veya seramik kaplı metaller gibi) yapılır ve kapasitörün kapasitans değerini ve diğer elektriksel özelliklerini belirleyen yalıtkan bir madde olan dielektrik malzeme ile ayrılır. Dielektrik malzeme, elektrolitik kapasitörler için alüminyum oksit, seramik kapasitörler için seramik malzemeler ve film kapasitörler için çeşitli plastikler dahil olmak üzere ortak malzemelerle kapasitör tipine ve uygulamasına bağlı olarak değişebilir. İletken plakalar ve dielektrik malzemenin birleşimi, kapasitörlerin elektrik enerjisini geçici olarak depolamasına ve elektronik devrelerde ihtiyaç duyulduğunda serbest bırakmasına olanak tanır.
Değişken kapasitörler ve sabit kapasitörler öncelikle kapasitans değerlerini değiştirme yetenekleri açısından farklılık gösterir. Sabit kapasitörler, normal çalışma koşullarında sabit kalan, önceden belirlenmiş bir kapasitans değerine sahiptir ve sabit kapasitans değerleri gerektiren belirli uygulamalar için tasarlanmıştır. Hassas kapasitans değerlerinin gerekli olduğu elektronik devrelerde birleştirme, ayırma, filtreleme ve zamanlama amacıyla yaygın olarak kullanılırlar. Buna karşılık, düzeltici kapasitörler veya ayarlama kapasitörleri olarak da bilinen değişken kapasitörler, kapasitans değerlerinin manuel veya elektriksel olarak ayarlanmasına olanak tanır. Bu ayarlanabilirlik, değişken kapasitörleri, optimum devre performansını veya rezonans koşullarını elde etmek için değişken kapasitansın gerekli olduğu ayarlama devreleri, frekans ayarı ve kalibrasyon uygulamaları için uygun hale getirir.