Sterowanie prędkością jednofazowego silnika indukcyjnego można osiągnąć różnymi metodami, w zależności od konkretnego zastosowania i konstrukcji silnika. Jedną z powszechnych metod jest użycie przetwornicy częstotliwości (VFD) lub elektronicznego regulatora prędkości przeznaczonego do silników jednofazowych. Urządzenia te regulują częstotliwość i napięcie dostarczane do silnika, kontrolując w ten sposób jego prędkość. Dostosowując częstotliwość zasilania prądem przemiennym, prędkość synchroniczna silnika zmienia się proporcjonalnie, co pozwala na precyzyjną kontrolę prędkości w szerokim zakresie. Przetwornice częstotliwości i elektroniczne regulatory prędkości oferują również takie funkcje, jak rampy przyspieszania i zwalniania, kontrola momentu obrotowego i mechanizmy zabezpieczające, zwiększające wydajność i trwałość silnika w różnorodnych zastosowaniach, od systemów HVAC po małe urządzenia.
Prędkość jednofazowego silnika indukcyjnego można kontrolować za pomocą techniki zwanej metodą rozruchu kondensatora (CSCR). W tej metodzie wykorzystuje się dwa kondensatory – jeden do rozruchu, drugi do pracy. Kondensator rozruchowy powoduje przesunięcie fazowe między uzwojeniem głównym a uzwojeniem pomocniczym, umożliwiając płynny rozruch silnika i uzyskanie wystarczającego momentu obrotowego. Gdy silnik osiągnie prędkość bliską synchronicznej, przełącznik odśrodkowy odłącza kondensator rozruchowy, a kondensator roboczy pozostaje podłączony, aby zoptymalizować wydajność silnika podczas pracy. Metoda ta zapewnia umiarkowaną kontrolę prędkości i jest powszechnie stosowana w zastosowaniach wymagających wydajnego rozruchu i ciągłej pracy przy zmiennym obciążeniu, takich jak pompy, wentylatory i sprężarki.
Inną metodą kontrolowania prędkości jednofazowego silnika indukcyjnego są techniki zmiany biegunów. Wiąże się to z zaprojektowaniem silnika z wieloma uzwojeniami lub odczepami uzwojenia głównego, które można łączyć w różnych konfiguracjach za pomocą przełącznika lub mechanizmu selektora. Zmieniając liczbę biegunów w konfiguracji uzwojenia silnika, można regulować prędkość synchroniczną silnika. Na przykład silnik zaprojektowany do pracy z dwoma prędkościami może mieć dwa zestawy uzwojeń – jeden dla dużej prędkości, a drugi dla niskiej prędkości – umożliwiając użytkownikom przełączanie między nimi w zależności od wymagań aplikacji. Zmiana biegunów zapewnia dyskretne opcje kontroli prędkości i jest powszechnie stosowana w maszynach i urządzeniach przemysłowych, gdzie wymagane są określone ustawienia prędkości dla różnych zadań operacyjnych.
Sterowanie prędkością silnika indukcyjnego można również osiągnąć za pomocą metod mechanicznych, takich jak regulacja obciążenia lub charakterystyki sprzęgła. Modyfikując moment obciążenia przyłożony do wału silnika lub zmieniając sprzęgło pomiędzy silnikiem a napędzanym sprzętem, można pośrednio sterować prędkością silnika. Na przykład zmniejszenie obciążenia mechanicznego wału silnika zmniejsza wymagany moment obrotowy, umożliwiając silnikowi pracę z wyższą prędkością, jeśli częstotliwość zasilania pozostaje stała. I odwrotnie, zwiększenie momentu obciążenia może spowodować spowolnienie silnika w celu utrzymania równowagi momentu obrotowego. Metoda ta jest prosta i nie wymaga dodatkowych elementów elektrycznych, ale może mieć ograniczenia w osiąganiu precyzyjnej regulacji prędkości w porównaniu z metodami sterowania elektronicznego lub elektrycznego.
Regulację prędkości silnika indukcyjnego można przeprowadzić za pomocą techniki znanej jako kontrola napięcia. Zmieniając napięcie wejściowe dostarczane do silnika za pomocą zmiennego autotransformatora (Variac) lub urządzenia energoelektronicznego, takiego jak regulator kąta fazowego, można skutecznie kontrolować prędkość silnika. Zmniejszenie napięcia dostarczanego do silnika zmniejsza strumień magnetyczny w rdzeniu silnika, co z kolei zmniejsza moment elektromagnetyczny i prędkość silnika. I odwrotnie, zwiększenie napięcia poprawia wydajność i prędkość silnika. Metody kontroli napięcia zapewniają elastyczność regulacji prędkości i są odpowiednie do zastosowań, w których wymagana jest precyzyjna regulacja prędkości bez skomplikowanych metod kontroli częstotliwości. Jednakże dokładne rozważenie konstrukcji silnika i warunków pracy jest niezbędne, aby uniknąć przegrzania i nieefektywnej pracy podczas stosowania sterowania napięciem do regulacji prędkości.