Miedź nie jest stosowana jako materiał rdzenia w transformatorach, głównie ze względu na jej właściwości magnetyczne. Chociaż miedź jest doskonałym przewodnikiem prądu elektrycznego, nie wykazuje właściwości magnetycznych wymaganych do wydajnego sprzęgania strumienia magnetycznego i transformacji w transformatorach. Transformatory działają w oparciu o indukcję elektromagnetyczną, gdzie prąd przemienny w uzwojeniu pierwotnym generuje pole magnetyczne, które indukuje napięcie w uzwojeniu wtórnym. Materiały stosowane w rdzeniach transformatorów muszą charakteryzować się wysoką przenikalnością magnetyczną, aby ułatwić efektywne połączenie strumienia magnetycznego i zminimalizować straty energii. Miedź, pomimo swojej przewodności, nie ma wystarczającej przenikalności magnetycznej i nie mogłaby skutecznie kierować strumienia magnetycznego przez uzwojenia transformatora.
Podobnie aluminium nie jest zwykle stosowane jako materiał rdzenia w transformatorach z podobnych powodów związanych z jego właściwościami magnetycznymi. Chociaż aluminium jest lekkie i zapewnia dobrą przewodność elektryczną, nie posiada niezbędnych właściwości magnetycznych, aby skutecznie przenosić i utrzymywać strumień magnetyczny wymagany do efektywnej pracy transformatora. Materiały stosowane na rdzenie transformatorów muszą charakteryzować się wysoką przenikalnością magnetyczną, aby zapewnić minimalne straty energii i optymalną wydajność transformatora. Niższa przenikalność magnetyczna aluminium w porównaniu z materiałami takimi jak żelazo czy stal sprawia, że jest ono mniej odpowiednie na rdzenie transformatorów, gdzie właściwości magnetyczne mają kluczowe znaczenie dla wydajności.
Na rdzeń transformatorów powszechnie wybiera się żelazo ze względu na jego korzystne właściwości magnetyczne. Żelazo ma wysoką przenikalność magnetyczną, co oznacza, że może łatwo przewodzić i podtrzymywać linie strumienia magnetycznego generowane przez uzwojenie pierwotne. Ta właściwość umożliwia rdzeniom żelaznym efektywne przenoszenie energii magnetycznej z uzwojenia pierwotnego do uzwojenia wtórnego w transformatorach, ułatwiając w ten sposób efektywną transformację napięcia. Ponadto rdzenie żelazne można łatwo namagnesować i rozmagnesować, dzięki czemu nadają się do stosowania w przemiennych polach magnetycznych wytwarzanych w transformatorach prądu przemiennego. Te cechy sprawiają, że żelazo jest preferowanym materiałem na rdzenie transformatorów, umożliwiając efektywny transfer energii i zmniejszając straty.
Stal, choć pod wieloma względami podobna do żelaza, nie jest zwykle stosowana jako materiał rdzenia w transformatorach ze względu na jej wyższą przewodność elektryczną. Stal ma niższą rezystywność w porównaniu do żelaza, co może powodować prądy wirowe i większe straty energii w rdzeniu transformatora. Te prądy wirowe generują ciepło, zmniejszając ogólną wydajność i potencjalnie powodując problemy termiczne w transformatorach. Dlatego też, mimo że jej właściwości magnetyczne są odpowiednie dla rdzeni transformatorów, wyższa przewodność elektryczna stali i związane z nią straty sprawiają, że jest ona mniej pożądana w tym konkretnym zastosowaniu w porównaniu z żelazem. Konstrukcja transformatora ma na celu minimalizację strat i maksymalizację wydajności, dlatego też żelazo pozostaje dominującym wyborem na rdzenie transformatorów, pomimo własnych ograniczeń.
