Metaller, benzersiz atomik yapıları ve bağlanma özellikleri nedeniyle elektriği iyi iletkenlerdir. Metallerde, en dış enerji seviyelerindeki (değerlik elektronları) elektronlar malzeme boyunca serbestçe hareket edebilir. Bu delokalize elektronlar herhangi bir atoma bağlı değildir, bunun yerine pozitif yüklü metal iyonları arasında serbestçe hareket ederler. Bu elektron hareketliliği, malzeme üzerinden elektrik akımının akışını kolaylaştırarak metallerin elektriği kolayca iletmesine olanak tanır.
Metaller, elektron konfigürasyonlarından dolayı cam gibi metal olmayanlara göre yüksek elektrik iletkenliği gösterirler. Metallerde, malzeme boyunca nispeten serbestçe hareket edebilen delokalize elektronların varlığı, onların elektriği verimli bir şekilde iletmelerine olanak tanır. Bunun tersine, metal olmayanlar tipik olarak kovalent bağlarda sıkı bir şekilde bağlı elektronlara sahiptir ve bunlar, metallerdeki delokalize elektronlarla aynı şekilde elektrik iletkenliğine katkıda bulunmaz.
Metaller arasında gümüş (Ag), elektriği en iyi iletken olarak kabul edilir. Bunun nedeni, gümüşün herhangi bir metal arasında en yüksek elektrik iletkenliğine sahip olması, en düşük dirence ve en yüksek elektron hareketliliğine sahip olmasıdır. Atomlarının düzeni, elektrik akımının minimum dirençle mükemmel şekilde iletilmesine olanak tanır; bu da onu elektrik kabloları, kontaklar ve devre bileşenleri gibi yüksek iletkenliğin önemli olduğu uygulamalar için ideal kılar.
Metaller, atomik yapıları ve serbest ya da lokalize olmayan elektronların varlığı nedeniyle elektriği iyi iletirler. Metalik bağlanmada atomlar, delokalize elektronlardan oluşan bir “deniz” ile çevrelenen pozitif yüklü iyonlar oluşturmak için değerlik elektronlarını kaybederler. Bu hareketli elektronlar, elektrik alanına tepki olarak metal kafes boyunca serbestçe hareket edebilir ve elektrik akımının akışını kolaylaştırır. Buna karşılık, metal olmayanlar tipik olarak kovalent veya iyonik bağlarda sıkı bir şekilde bağlı elektronlara sahiptir ve bu, elektriksel iletkenlik için gerekli olan elektronların serbest hareketine izin vermez.
Metaller, delokalize elektronların varlığı nedeniyle yüksek elektrik iletkenliğine sahiptir. Bu elektronlar herhangi bir spesifik atoma bağlı değildir, bunun yerine metal kafes boyunca serbestçe hareket ederler. Bir metale elektrik potansiyeli uygulandığında, bu delokalize elektronlar, uygulanan elektrik alanı yönünde akarak tepki verir ve elektrik yükünü bir noktadan diğerine taşır. Metallerdeki elektron hareketinin bu kolaylığı, düşük elektrik direncine ve yüksek iletkenliğe neden olur ve bu da metalleri, verimli enerji aktarımının gerekli olduğu çok sayıda elektrik ve elektronik uygulamada vazgeçilmez kılar.