Een weerstand kan niet-ohmisch worden, wat betekent dat hij niet voldoet aan de wet van Ohm (V = IR), vanwege verschillende factoren die de weerstand veranderen bij veranderingen in spanning of stroom. Een veel voorkomende oorzaak is temperatuurafhankelijkheid. Weerstanden gemaakt van materialen waarvan de soortelijke weerstand verandert met de temperatuur, kunnen niet-ohmisch gedrag vertonen. Als de temperatuur van een weerstand bijvoorbeeld toeneemt, kan de weerstand ervan toenemen of afnemen, wat afwijkt van de lineaire relatie die wordt voorspeld door de wet van Ohm.
Een andere factor die niet-ohms gedrag veroorzaakt, zijn de intrinsieke eigenschappen van het materiaal. Bepaalde materialen, zoals halfgeleiders of componenten met complexe interne structuren, kunnen onder verschillende spannings- of stroomomstandigheden niet-lineaire weerstandskarakteristieken vertonen. Deze niet-lineariteit kan ontstaan als gevolg van veranderingen in de dragerconcentratie of mobiliteit binnen het materiaal bij blootstelling aan variërende elektrische stimuli.
Een object wordt niet-ohmisch als de weerstand ervan niet constant blijft bij veranderingen in de aangelegde spanning of stroom. Dit gedrag kan worden veroorzaakt door fysieke veranderingen in de materiaalstructuur, zoals verwarmingseffecten, of door intrinsieke eigenschappen zoals halfgeleidergedrag of niet-lineaire weerstandselementen.
Een voorbeeld van een niet-ohmse weerstand is een halfgeleidermateriaal dat wordt gebruikt in temperatuurgevoelige toepassingen, waarbij de weerstand aanzienlijk varieert met de temperatuur. In dergelijke gevallen volgt de weerstand van de weerstand niet strikt de wet van Ohm, omdat deze verandert bij temperatuurschommelingen, waardoor deze niet-ohms wordt.
Sommige weerstanden voldoen niet aan de wet van Ohm omdat hun weerstand niet-lineair varieert met veranderingen in spanning of stroom. Dit niet-ohmse gedrag kan optreden als gevolg van factoren zoals temperatuureffecten, materiaalsamenstelling of de fysieke structuur van de weerstand. Het begrijpen en karakteriseren van niet-ohmse weerstanden is cruciaal bij het ontwerpen van circuits om een nauwkeurige werking en betrouwbare prestaties onder variërende omstandigheden te garanderen.
