Transistörlerde öngerilim, transistörün amplifikasyon için doğrusal bölgesinde veya istenen anahtarlama bölgesinde çalıştığı çalışma noktasını veya hareketsiz noktayı (Q noktası) oluşturmak için gereklidir. Önyargılamanın temel amacı, transistörün kararlı kalmasını ve çıkış sinyalinde minimum bozulmayla doğru şekilde çalışmasını sağlamaktır.
Önyargının temel amacı, transistörün terminallerindeki (örneğin, Bipolar Bağlantı Transistöründeki taban, verici ve toplayıcı) DC voltajlarını ve akımlarını istenen modda çalışacak şekilde ayarlamaktır. Bu, devre tasarımının gerektirdiği şekilde transistörün aktif bölgede (amplifikasyon için) veya doyum veya kesme bölgelerinde (anahtarlama uygulamaları için) kalmasının sağlanmasını içerir.
Önyargılama tipik olarak transistörün terminallerine DC voltajlarının veya akımlarının uygulanmasını içerir. Örneğin, bir NPN BJT amplifikatör devresinde öngerilim, distorsiyon olmadan doğrusal amplifikasyonu sağlamak için uygun bir baz verici voltajının (V_BE) ve kolektör akımının (I_C) ayarlanmasını içerir. Benzer şekilde, alan etkili transistörlerde (FET’ler), öngerilim, istenen çalışma özelliklerini oluşturmak için geçit kaynağı voltajını (V_GS) veya geçit akımını belirler.
Sabit öngerilim, verici öngerilim, toplayıcı geri besleme öngerilim ve voltaj bölücü öngerilim gibi transistörleri öngerilimlendirmenin farklı yöntemleri vardır. Her yöntemin avantajları vardır ve kararlılık, basitlik, sıcaklık kararlılığı ve devre tasarımının özel gereksinimleri gibi faktörlere göre seçilir.
Önyargılama yönteminin seçimi uygulamaya ve tasarım hedeflerine bağlıdır. Örneğin, Q noktasının ayarlanmasındaki kararlılığı ve basitliği nedeniyle amplifikatör devrelerinde voltaj bölücü önyargısı sıklıkla tercih edilir. Öte yandan, emitör polarlaması, transistör parametrelerindeki değişikliklere karşı daha iyi stabilite sağlar ancak tasarımı daha karmaşık olabilir.
Sonuç olarak, transistörlerdeki öngerilim, amplifikasyon, anahtarlama veya diğer uygulamalar için olsun, elektronik devrelerde düzgün çalışmayı ve kararlılığı sağlamak için çok önemlidir. Devrede istenilen performans özelliklerini elde etmek için transistörün belirlenen parametreler dahilinde çalışmasını sağlar.