Direnç Sıcaklık Dedektörü (RTD) ile termokupl arasındaki temel fark, çalışma ve yapım prensiplerinde yatmaktadır. RTD, metallerin elektrik direncinin sıcaklıkla tahmin edilebileceği şekilde değişmesi prensibine dayanarak sıcaklığı ölçer. RTD’ler tipik olarak bir bobine sarılmış veya seramik bir alt tabaka üzerine biriktirilmiş platin, nikel veya bakır tellerden yapılır. Sıcaklık değiştikçe RTD’nin direnci doğrusal olarak değişir ve hassas ve doğru sıcaklık ölçümlerine olanak tanır. RTD’ler geniş bir sıcaklık aralığında yüksek doğruluk ve kararlılık sunar ancak genellikle termokupllardan daha pahalıdır.
Bir RTD ile termokupl arasındaki temel fark, sıcaklığı ve yapı malzemelerini nasıl ölçtüklerinde yatmaktadır. RTD’ler, sıcaklığı doğru bir şekilde ölçmek için metallerin elektrik direncindeki sıcaklık değişimini kullanır. Genellikle öngörülebilir direnç-sıcaklık ilişkileriyle bilinen platin, nikel veya bakır gibi malzemeleri kullanırlar. Buna karşılık termokupllar, farklı metallerin iki birleşimi arasındaki sıcaklık farkıyla orantılı bir voltaj üretir. Termokupllar, krom-alümel (Tip K) veya demir-konstantan (Tip J) gibi farklı metal tel çiftlerinden yapılır; geniş sıcaklık aralıkları ve dayanıklılık sunar, ancak RTD’lere kıyasla biraz daha düşük doğruluk sunar.
Bir termokupl ve bir termal direnç (genellikle RTD veya Direnç Sıcaklık Dedektörü olarak anılır) arasındaki fark, sıcaklık ölçümü ilkelerinde yatmaktadır. Bir termokupl, Seebeck etkisine dayanarak, iki bağlantısı arasındaki sıcaklık farkına maruz kaldığında küçük bir voltaj üretir. Üretilen voltaj, sıcak ve soğuk bağlantı noktaları arasındaki sıcaklık farkıyla orantılıdır. Bunun aksine, termal direnç (RTD), metal bir telin elektrik direncindeki sıcaklıkla değişimi algılayarak sıcaklığı ölçer. RTD’ler platin, nikel veya bakır gibi malzemelerden yapılır ve dirençleri sıcaklıkla doğrusal olarak değişir, yüksek doğruluk ve kararlılık sunar, ancak genellikle termokupllara kıyasla daha dar bir sıcaklık aralığındadır.
Termometre ile termokupl arasındaki temel fark, işlevleri ve yapılarında yatmaktadır. Termometre, sıcaklığı doğrudan temasla veya kızılötesi radyasyon tespiti yoluyla ölçmek için kullanılan bir cihazdır. Tipik olarak bir sıcaklık algılama elemanından (sıvı dolu bir ampul veya bimetalik şerit gibi) ve sıcaklığı gösteren kalibre edilmiş bir ölçekten oluşur. Buna karşılık termokupl, farklı metallerden yapılmış iki bağlantı noktası arasındaki sıcaklık farkına orantılı bir voltaj üreten bir sensördür. Termokupllar dayanıklılıkları, geniş sıcaklık aralıkları ve doğrudan sıcaklık ölçümünün zor veya pratik olmadığı zorlu ortamlara uygunlukları nedeniyle yaygın olarak kullanılmaktadır.
RTD ile termistör arasındaki fark, çalışma prensiplerinde ve yapı malzemelerinde yatmaktadır. Bir RTD (Direnç Sıcaklık Dedektörü), metallerin elektriksel direncinin sıcaklıkla değişmesine bağlı olarak sıcaklığı ölçer. RTD’ler tipik olarak belirli bir sıcaklık aralığında dirençte öngörülebilir ve tekrarlanabilir bir değişiklik sergileyen platin, nikel veya bakır gibi malzemelerden yapılır. Yüksek doğruluk ve kararlılık sunarlar ancak genellikle daha pahalıdırlar. Buna karşılık termistör, metal oksitler gibi yarı iletken malzemelerden yapılmış bir direnç türüdür. Termistörler sıcaklıkla dirençte doğrusal olmayan bir değişiklik sergiler, bu da onları küçük sıcaklık değişikliklerine karşı yüksek hassasiyet gerektiren uygulamalar için uygun kılar. En geniş sıcaklık aralığında maliyet etkinliğinin ve hassasiyetin ön planda tutulduğu sıcaklık algılama uygulamalarında yaygın olarak kullanılırlar.