Elektrik devrelerinde voltaj ve ısı üretimi arasındaki ilişki, bileşenlerin direnci ve bunların içinden akan akım gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Ohm Yasasına göre, P=V×IP = V times IP=V×I, burada PPP güçtür (üretilen ısı), VVV voltajdır ve III akımdır. Devrenin RRR direnci sabit kalırsa ve VVV voltajı artarsa akım III de orantılı olarak artacaktır (doğrusal bir ilişki varsayarak). Dolayısıyla devrede üretilen ısıyı temsil eden PPP gücü de artacaktır. Bu, voltajdaki bir artışın, özellikle akımın da artması durumunda, devredeki ısı üretiminde bir artışa yol açabileceği anlamına gelir.
Daha önce tartışılan artan güç dağıtımından (ısı üretimi) dolayı voltaj arttıkça devredeki bileşenlerin sıcaklığı artabilir. Dirençler, transistörler ve entegre devreler gibi bileşenler, voltaj ve güç dağıtımı açısından maksimum değerlere sahiptir; bunun ötesinde aşırı ısınabilir ve potansiyel olarak arızalanabilirler. Bu nedenle, voltajın kendisi doğrudan ısı yaratmazken, devredeki dirençli elemanlardan akan voltaj ve akımın birleşiminden kaynaklanan güç kaybı, bileşenlerin sıcaklığını yükseltebilecek ısı üretir.
Elektrik devrelerinde yüksek voltaj, belirli koşullar altında ısı üretiminin artmasına neden olabilir. Dirençli bir bileşen boyunca voltaj artırıldığında, direncin sabit kaldığı varsayılarak, güç kaybı (P = V^2 / R) voltajın karesiyle orantılı olarak artar. Güç dağıtımındaki bu artış, bileşen içinde daha yüksek ısı üretimine neden olur. Bu nedenle, gerilim tek başına doğrudan ısı yaratmasa da, bir devredeki gerilim, akım ve direncin etkileşimi, üretilen ısı miktarını belirler.
Bir devrede voltaj arttığında, devrenin direncinin sabit kaldığı varsayılarak güç kaybı (ısı) artar. Bunun nedeni, daha yüksek voltajın, Ohm Yasasına (P = V * I) göre dirençli bileşenler boyunca daha yüksek akım akışına yol açmasıdır; burada PPP güç, VVV voltaj ve III akımdır. Direnç elemanlarından geçen artan akım, malzemenin direnci nedeniyle elektrik enerjisinin ısı enerjisine dönüştüğü Joule ısınmasının artmasına neden olur. Sonuç olarak, devredeki bileşenlerin sıcaklığı yükselebilir ve düzgün yönetilmedikleri takdirde potansiyel olarak performanslarını ve güvenilirliklerini etkileyebilir.
Bir devredeki ısının artmasına çeşitli faktörler katkıda bulunur. Birincil faktörlerden biri, dirençli elemanlar üzerinden akım akışının neden olduğu güç kaybıdır. Ohm Yasasına göre, P=I2×RP = I^2 times RP=I2×R, burada PPP güç dağılımıdır (ısı), III akımdır ve RRR dirençtir. Bu nedenle, daha yüksek akım (yüksek voltaj veya azalan dirençten kaynaklanan) ısı üretimini artırır. Ek olarak, transistörler, diyotlar ve dirençler gibi bileşenler, aşıldığında aşırı ısınmaya ve potansiyel hasara yol açabilecek güç değerlerine sahiptir. Bu etkileri azaltmak ve elektronik devrelerin güvenilir çalışmasını sağlamak için soğutucu veya fanlar gibi uygun ısı yönetimi teknikleri önemlidir.
Bir devredeki ısı üretimi tek başına voltajla doğrudan orantılı değildir ancak elektrik gücü ve ısı dağılımını yöneten denklemlere göre voltaj, akım ve direnç kombinasyonuna bağlıdır. Spesifik olarak, dirençli bir elemandaki güç dağıtımı PPP, akımın III karesi veya VVV voltajının karesi ile orantılıdır (eğer direnç RRR sabitse). Bu nedenle, voltajın arttırılması bir devredeki ısı üretimini artırabilirken, kesin ilişki, voltajın dirençli bileşenler boyunca akım akışını ve devre içindeki genel güç dağılımını nasıl etkilediğine bağlıdır.
Bir devrede üretilen ısı aslında akım ve direnç gibi diğer faktörlerin yanı sıra gerilime de bağlıdır. Dirençli bir bileşende voltaj arttığında, direncin sabit kaldığı varsayılarak, güç kaybı (P = V^2 / R) voltajın karesiyle orantılı olarak artar. Bu artan güç dağıtımı, bileşen içinde daha yüksek ısı üretimine yol açar. Bu nedenle voltaj, bir devrede üretilen ısı miktarının belirlenmesinde kritik bir rol oynar, bileşenlerin sıcaklığını etkiler ve aşırı ısınmayı önlemek ve güvenilir performans sağlamak için devre tasarımında ve işletiminde dikkatli bir şekilde düşünülmesini gerektirir.