Gerilim (V), akım (I) ve direnç (R) arasındaki ilişki, V = I * R şeklinde ifade edilen Ohm Yasasına tabidir. Bu denklem, bir bileşen üzerindeki voltajın, içinden akan akımla doğru orantılı olduğunu gösterir. , sabit bir direnç göz önüne alındığında. Direnç değişmeden kalırsa, voltajın arttırılması akımda karşılık gelen bir artışa neden olacaktır ve bunun tersi de geçerlidir. Bu ilişki, elektrik devrelerinin nasıl davrandığını ve çeşitli cihaz ve sistemlere nasıl uygulanabileceğini anlamada temeldir.
Ohm Kanununa göre gerilim ve direnç akımla ters orantılıdır. Bu, belirli bir voltaj için devredeki direncin artması durumunda akımın azalması veya bunun tersi anlamına gelir. Tersine, belirli bir direnç için voltaj artarsa akım artar. Bu ters ilişki, voltajın veya direncin ayarlanmasının akım akışını buna göre etkilediği elektrik devrelerinin tasarlanması ve analiz edilmesinde çok önemlidir.
Volt (V), amper (A) ve direnç (R) arasındaki ilişki, V = I * R’yi ifade eden Ohm Yasası ile tanımlanır. Bu denklem, voltajın (volt olarak ölçülür) akıma (volt olarak ölçülür) eşit olduğunu gösterir. amper) dirençle çarpılır (ohm cinsinden ölçülür). Bu miktarların elektrik devrelerinde nasıl etkileşime girdiğini gösterir: voltajı artırmak veya direnci azaltmak akımı artıracaktır ve bunun tersi de geçerlidir.
Bir seri devrede direnç ile gerilim arasındaki ilişki gerilim bölücü kuralı ile anlaşılabilir. Bu kurala göre kaynak tarafından sağlanan toplam voltaj, dirençler arasında bireysel dirençleriyle orantılı olarak bölünür. Bu, seri devrede her dirençteki voltaj düşüşünün direnciyle doğru orantılı olduğu anlamına gelir. Seri bağlı tüm dirençlerden aynı akımın aktığı varsayıldığında, yüksek dirençli bileşenler, düşük dirençli bileşenlere kıyasla daha büyük bir voltaj düşüşü yaşayacaktır.