Ortak emitör (CE), ortak taban (CB) ve ortak toplayıcı (CC) transistör konfigürasyonları arasındaki seçim büyük ölçüde özel uygulama gereksinimlerine ve istenen devre özelliklerine bağlıdır.
Üç konfigürasyon arasında, ortak emitör (CE) konfigürasyonu tartışmasız pratik uygulamalarda en popüler ve çok yönlü olanıdır. CE konfigürasyonunda, giriş sinyali emitöre göre tabana uygulanır ve çıkış, emitöre göre toplayıcıdan alınır. Bu konfigürasyon önemli voltaj kazancı, akım kazancı ve güç kazancı sunarak ses amplifikatörlerinin, voltaj amplifikatörlerinin ve sinyal işleme devrelerinin amplifikasyon aşamalarında kullanıma uygun hale getirir. CE konfigürasyonu, yüksek giriş empedansı ve orta düzeyde çıkış empedansı sağlayarak diğer devrelerle arayüz oluşturmayı kolaylaştırır.
Ortak taban (CB) konfigürasyonu ise genel amaçlı amplifikatör devrelerinde daha az yaygındır ancak yüksek frekansta çalışma gerektiren uygulamalarda kullanım alanı bulur. Bir CB konfigürasyonunda giriş sinyali, tabana göre emitöre uygulanır ve çıkış, tabana göre toplayıcıdan alınır. CB transistörleri düşük giriş empedansı ve yüksek voltaj kazancı sunarak onları empedans uyumu ve yüksek frekans tepkisinin kritik olduğu radyo frekansı (RF) amplifikatörleri ve osilatörlerdeki yüksek frekanslı amplifikasyon aşamaları için uygun hale getirir.
Yayıcı takipçisi olarak da bilinen ortak toplayıcı (CC) konfigürasyonu öncelikle empedans eşleştirme ve tamponlama amaçları için kullanılır. CC konfigürasyonunda, giriş sinyali yayıcıya göre tabana uygulanır ve toplayıcıya göre yayıcıdan çıkış alınır. CC transistörleri birlik voltaj kazancı (yaklaşık olarak), düşük çıkış empedansı ve yüksek giriş empedansı sağlar. Bu konfigürasyon, voltaj regülatörleri ve sinyal empedansı eşleştirme devreleri gibi voltaj tamponlamanın, sinyal izolasyonunun veya empedans dönüşümünün gerekli olduğu uygulamalarda kullanışlıdır.
Özetle, her transistör konfigürasyonunun (CE, CB, CC) kendine has avantajları olmasına ve belirli uygulamalar için uygun olmasına rağmen, ortak emitör (CE) konfigürasyonu, çok yönlülüğü, yüksek kazanç özellikleri ve uygulama kolaylığı nedeniyle en yaygın kullanılan konfigürasyon olmaya devam etmektedir. çeşitli amplifikatör ve sinyal işleme devreleri. Konfigürasyon seçimi, istenen kazanç, empedans özellikleri, frekans tepkisi ve tasarlanan devrenin özel gereksinimleri gibi faktörlere bağlıdır.