Dirençler polariteye sahip olmayan pasif elektronik bileşenlerdir. Pozitif ve negatif terminalleri için belirli yönelimlere sahip kapasitörler veya diyotlar gibi bileşenlerin aksine, dirençler, işlevselliklerini etkilemeden bir devre içerisinde herhangi bir yönde bağlanabilir. Bunun nedeni, dirençlerin, akımın yönüne bağlı olmayan, içlerinden geçen akımın akışına ve aralarındaki voltaj düşüşüne bağlı olarak çalışmasıdır.
Dirençler öncelikle polarize değildir çünkü akım için belirli bir akış yönünü belirleyen iç yapılara sahip değildirler. Bir direncin direnç değeri, yönelime bağlı herhangi bir faktörden ziyade yalnızca malzeme bileşimi, boyutları ve sıcaklığı ile belirlenir. Bu nedenle, ister bir uç pozitif gerilime, diğeri toprağa veya tersi yönde bağlı olsun, bir direnç, akım akışını sınırlamak ve içinden geçen akımla orantılı bir gerilim düşüşü yaratmak gibi amaçlanan işlevini yerine getirecektir.
Dirençlerin, kapasitörler veya piller gibi polarize bileşenlerde görüldüğü gibi geleneksel anlamda pozitif ve negatif bir tarafı yoktur. Bir devre içindeki elektrik bağlantısı açısından birbirinin yerine kullanılabilen iki terminalleri vardır. Bu özellik, dirençlerin çok yönlü olmasını ve yön veya polarite endişesi olmadan elektronik tasarımlara entegre edilmesini kolaylaştırarak montajı basitleştirir ve yanlış kurulum olasılığını azaltır.
Özet olarak dirençler, bir devre içerisinde herhangi bir yönde bağlanabilen terminallere sahip, polarize olmayan bileşenlerdir. İşlevleri, terminallerinin voltaj kaynağına veya diğer bileşenlere göre yönünden bağımsızdır, bu da onların kullanımını ve elektronik devrelere entegrasyonunu kolaylaştırır. Bu kutupsallık eksikliği, dirençlerin nasıl çalıştığının ve elektronik sistemlerin verimliliğine ve güvenilirliğine nasıl katkıda bulunduğunun temel bir yönüdür.