Rezystor stały ma określoną, niezmienną wartość rezystancji, która jest ustalana w procesie jego wytwarzania. Rezystory te zostały zaprojektowane w celu zapewnienia stabilnej wartości rezystancji i są powszechnie stosowane w obwodach, w których wymagana jest stała rezystancja, takich jak dzielniki napięcia, ograniczniki prądu i kondycjonowanie sygnału. Po zainstalowaniu w obwodzie wartość rezystancji stałego rezystora nie może być regulowana ani zmieniana.
Główna różnica między rezystorem stałym a reostatem polega na ich przeznaczeniu i konstrukcji. Reostat to rodzaj rezystora zmiennego, który został specjalnie zaprojektowany do ręcznej regulacji rezystancji. Składa się z elementu oporowego ze stykiem ślizgowym (wycieraczką), który może poruszać się po torze oporowym. Dostosowując położenie wycieraczki, można zmieniać rezystancję pomiędzy wycieraczką a jednym końcem rezystora, co pozwala na precyzyjną kontrolę rezystancji w obwodzie.
Aby określić, czy rezystor jest stały czy zmienny, można wizualnie sprawdzić rezystor i jego konstrukcję. Rezystory stałe mają zazwyczaj dwa przewody lub zaciski i są zamknięte w cylindrycznej lub prostokątnej obudowie z kolorowymi paskami wskazującymi ich wartość rezystancji. Nie mają żadnych ruchomych części ani regulacji. Natomiast rezystory zmienne, takie jak reostaty lub potencjometry, będą miały dodatkowy zacisk lub styk ślizgowy (wycieraczkę), który można regulować w celu zmiany wartości rezystancji.
Różnica między rezystorem zmiennym a rezystorem regulowanym polega na ich budowie i zastosowaniu. Rezystor zmienny, taki jak reostat lub potencjometr, pozwala na ręczną regulację rezystancji w określonym zakresie za pomocą ruchomego styku (wycieraczki). Regulację tę można przeprowadzić w celu zmiany rezystancji w obwodzie w zależności od potrzeb. Z drugiej strony rezystor regulowany odnosi się do rezystora, którego wartość rezystancji można regulować lub ustawiać w procesie produkcyjnym lub za pomocą środków zewnętrznych (takich jak rezystory dostrajające za pomocą śrubokręta). Rezystory regulowane są zazwyczaj stałe po ustawieniu i nie pozwalają na ciągłą ręczną regulację, jak rezystory zmienne.
Stała rezystancja odnosi się do rezystora, który utrzymuje stabilną i niezmienną wartość rezystancji niezależnie od warunków zewnętrznych, takich jak temperatura lub przyłożone napięcie. Rezystory stałe to przykłady elementów, które wykazują stałą rezystancję. Z drugiej strony rezystancja zmienna odnosi się do rezystora, którego wartość rezystancji można regulować lub zmieniać. Regulacja ta może być ręczna (za pomocą rezystorów zmiennych, takich jak potencjometry lub reostaty) lub automatyczna (jak w przypadku czujników lub urządzeń, których rezystancja zmienia się pod wpływem czynników zewnętrznych, takich jak światło czy temperatura). Zmienna rezystancja zapewnia elastyczność w dostosowywaniu parametrów obwodu, natomiast stała rezystancja zapewnia stabilność pracy obwodu w zmiennych warunkach.
