Indukcyjność cewki indukcyjnej odnosi się do jej zdolności do magazynowania energii w polu magnetycznym, gdy przepływa przez nią prąd elektryczny. Jest to właściwość określająca ilościowo strumień magnetyczny (φ) indukowany na jednostkę prądu (I). Matematycznie indukcyjność (L) definiuje się jako L = Φ / I, gdzie Φ jest strumieniem magnetycznym generowanym przez prąd przepływający przez cewkę indukcyjną. Indukcyjność jest zwykle mierzona w henrach (H), a jej nazwa pochodzi od fizyka Josepha Henry’ego, który odkrył indukcję elektromagnetyczną niezależnie od Michaela Faradaya.
Indukcyjność (L) reprezentuje nieodłączną właściwość cewki indukcyjnej, która przeciwstawia się zmianom przepływającego przez nią prądu. Kiedy zmienia się prąd płynący przez cewkę indukcyjną, indukuje ona napięcie na swoich zaciskach proporcjonalne do szybkości zmian prądu, zgodnie z prawem indukcji elektromagnetycznej Faradaya. Napięcie to przeciwdziała zmianom prądu zgodnie z prawem Lenza. W praktyce indukcyjność określa, jak skutecznie cewka indukcyjna magazynuje energię w swoim polu magnetycznym i jak wpływa ona na przepływ prądu przemiennego (AC) w stosunku do prądu stałego (DC) w obwodach elektrycznych.
Indukcyjność w kontekście elementów elektrycznych, takich jak cewki indukcyjne, odnosi się do zdolności elementu do przeciwstawiania się zmianom przepływu prądu. Jest mierzony w henrach (H) i jest podstawowym parametrem określającym, jakie napięcie będzie indukowane na cewce przy danej szybkości zmian prądu. Ta właściwość jest kluczowa w zastosowaniach, w których zachowanie obwodów elektrycznych musi być kontrolowane w oparciu o zasady indukcji elektromagnetycznej.
Reaktancja indukcyjna to opozycja, jaką cewka stanowi dla przepływu prądu przemiennego (AC). Jest proporcjonalna do częstotliwości prądu przemiennego i indukcyjności cewki indukcyjnej. Reaktancję indukcyjną (X_L) wyraża się wzorem X_L = 2πfL, gdzie f to częstotliwość prądu przemiennego, a L to indukcyjność cewki indukcyjnej w henrach (H). Reaktancja indukcyjna jest ważna w obwodach prądu przemiennego, ponieważ wpływa na przepływ prądu przez cewkę indukcyjną i wpływa na całkowitą impedancję obwodu.
Cewka indukcyjna to element elektryczny przeznaczony do magazynowania energii w polu magnetycznym, gdy przepływa przez niego prąd elektryczny. Składa się z cewki drutu owiniętej wokół rdzenia, którym może być powietrze, żelazo lub inny materiał magnetyczny. Cewki indukcyjne charakteryzują się indukcyjnością (L), która określa ich zdolność do przeciwstawiania się zmianom prądu i magazynowania energii magnetycznej. W obwodach cewki indukcyjne są wykorzystywane do różnych celów, takich jak filtrowanie sygnałów, wygładzanie zasilania i dostrajanie częstotliwości radiowych. Odgrywają kluczową rolę w działaniu urządzeń elektronicznych i układów elektrycznych, zarządzając przepływem prądu i utrzymując stabilność obwodu.