Identyfikacja, czy tranzystor jest zwarty, czy otwarty, wymaga różnych metod testowania w zależności od rodzaju podejrzewanej usterki. Aby sprawdzić, czy tranzystor nie jest zwarty, można użyć multimetru w trybie sprawdzania diody lub w trybie rezystancji. W trybie sprawdzania diody umieść sondy multimetru w poprzek złączy kolektor-baza i emiter tranzystora. Jeśli tranzystor jest zwarty, multimetr zazwyczaj pokaże bardzo niski odczyt rezystancji (bliski zeru omów), co wskazuje na bezpośrednie połączenie między zaciskami. W trybie rezystancji powinieneś także zobaczyć niski odczyt rezystancji na tych złączach, potwierdzający zwarcie.
Z drugiej strony, aby zidentyfikować otwarty tranzystor (gdzie tranzystor w ogóle nie przewodzi), użyj trybu sprawdzania diody multimetru na tych samych złączach (baza kolektora i baza emitera). W takim przypadku zdrowy tranzystor powinien wykazywać spadek napięcia podobny do diody (około 0,6 do 0,7 V w przypadku tranzystorów krzemowych) w jednym kierunku i wysoką rezystancję lub obwód otwarty w kierunku przeciwnym. Brak odczytu lub bardzo wysoka rezystancja w obu kierunkach oznacza, że złącza tranzystora mogą być otwarte, co oznacza, że nie może przez nie przepływać prąd.
Ustalenie, czy tranzystor jest uszkodzony, zazwyczaj polega na przetestowaniu go za pomocą multimetru przy użyciu dwóch podstawowych metod: trybu sprawdzania diody i trybu pomiaru hFE (wzmocnienie prądu stałego). W trybie sprawdzania diody można przetestować każde złącze (bazę kolektora i bazę emitera), aby upewnić się, że tranzystor wykazuje oczekiwany spadek napięcia w przewodzie (około 0,6 do 0,7 V w przypadku tranzystorów krzemowych) oraz wysoką rezystancję lub obwód otwarty przy polaryzacji zaporowej. Jeśli tranzystor nie wykazuje oczekiwanych właściwości diody lub jeśli oba kierunki wykazują dużą rezystancję, może być uszkodzony.
Inną metodą jest pomiar hFE (wzmocnienia prądu stałego) tranzystora za pomocą multimetru w trybie hFE (jeśli jest dostępny). Ten tryb przykłada niewielki prąd do bazy tranzystora i mierzy stosunek prądu kolektora do prądu bazy (hFE). Sprawny tranzystor zazwyczaj ma wartość hFE w określonym zakresie (który różni się w zależności od typu i modelu tranzystora). Jeśli pomiar hFE znacznie różni się od wartości oczekiwanej lub ma duże wahania, może to wskazywać na uszkodzony tranzystor.
Aby ostatecznie potwierdzić, że tranzystor jest uszkodzony, można przeprowadzić dodatkowe testy lub porównania. Na przykład porównaj pomiary podejrzanego tranzystora ze znanym dobrym tranzystorem tego samego typu i modelu. Jeśli występują znaczne różnice w odczytach pomiędzy dwoma tranzystorami, zdecydowanie sugeruje to, że podejrzany tranzystor jest uszkodzony. Ponadto należy wizualnie sprawdzić tranzystor pod kątem uszkodzeń fizycznych, takich jak pęknięcia, przepalenia lub korozja, które mogą wskazywać na uszkodzenia wewnętrzne wpływające na jego działanie. Łącząc te metody – sprawdzenie diody, pomiar hFE, porównanie ze znanym dobrym tranzystorem i oględziny – można skutecznie potwierdzić, czy tranzystor jest uszkodzony i wymaga wymiany.