Silniki elektromagnetyczne nie są wydajne przede wszystkim ze względu na naturę samych elektromagnesów. Elektromagnesy zazwyczaj działają z dużym oporem elektrycznym, co prowadzi do znacznych strat energii w postaci ciepła. Ta nieefektywność powoduje niższą ogólną efektywność konwersji energii w porównaniu z innymi typami silników.
Nieefektywność silników elektromagnetycznych wynika z kilku czynników. Jednym z głównych problemów jest szybka cykliczność cewek elektromagnesu, co wymaga częstych zmian pól magnetycznych. To szybkie przełączanie powoduje straty energii spowodowane prądami wirowymi i stratami histerezy w materiale rdzenia, co jeszcze bardziej zmniejsza wydajność silnika.
Wady silników elektromagnetycznych obejmują ich złożoność i potrzebę precyzyjnej kontroli sił elektromagnetycznych. Ta złożoność zwiększa koszty produkcji i wymagania konserwacyjne. Ponadto silniki elektromagnetyczne mogą z biegiem czasu tracić niezawodność ze względu na zużycie ruchomych części i elementów elektrycznych.
Silniki elektromagnetyczne nie są stosowane w samochodach przede wszystkim dlatego, że nie wykazały praktycznych przewag nad konwencjonalnymi silnikami spalinowymi lub silnikami elektrycznymi. Ich nieefektywność, złożoność i niezawodność czynią je mniej atrakcyjnymi w zastosowaniach motoryzacyjnych, gdzie kluczowymi czynnikami są wydajność, trwałość i opłacalność.
Praktyczność silników elektromagnetycznych jest ograniczona przez ich nieefektywność, złożoność i dostępność bardziej wydajnych alternatyw, takich jak silniki spalinowe i silniki elektryczne. Chociaż mogą mieć niszowe zastosowania w określonych branżach lub projektach eksperymentalnych, ich wady na ogół przewyższają potencjalne korzyści w głównym nurcie praktycznego zastosowania.