W transformatorze nie można zastosować magnesu trwałego. Transformatory działają w oparciu o zasadę indukcji elektromagnetycznej, która wymaga zmiennego pola magnetycznego, aby zaindukować napięcie w uzwojeniu wtórnym. Magnesy trwałe wytwarzają stałe pole magnetyczne, które nie zmienia się w czasie i dlatego nie mogą indukować niezbędnego prądu przemiennego w uzwojeniu wtórnym transformatora.
Rodzaj magnesu stosowanego w transformatorach to zazwyczaj rdzeń z miękkiego żelaza lub stal krzemowa. Materiały te wybierane są ze względu na wysoką przenikalność magnetyczną, która pozwala na łatwe namagnesowanie i rozmagnesowanie prądem przemiennym. To zachowanie ma kluczowe znaczenie dla wydajnego przenoszenia energii pomiędzy uzwojeniem pierwotnym i wtórnym transformatora.
Magnesy trwałe nie nadawałyby się na dobre rdzenie transformatorów, ponieważ zachowują swój magnetyzm, co prowadzi do stałego pola magnetycznego. To stałe pole nie zmienia się wraz z prądem przemiennym w transformatorze, zapobiegając niezbędnemu procesowi indukcji. Dodatkowo magnesy trwałe mogą powodować straty energii na skutek histerezy, zmniejszając sprawność transformatora.
Wpływ magnesu na transformator zależy od rodzaju magnesu. Zastosowanie materiału o wysokiej przenikalności magnetycznej, takiego jak miękkie żelazo, zwiększa wydajność transformatora poprzez skupianie i kierowanie pola magnetycznego pomiędzy cewkami. Jednakże magnes trwały zakłócałby zmienne pole magnetyczne wymagane do indukcji, utrudniając funkcjonalność i wydajność transformatora.
Magnesy trwałe nie są stosowane w agregatach prądotwórczych, ponieważ zapewniają stałe pole magnetyczne. Generatory prądu wykorzystują wirujące pola magnetyczne do indukowania prądu przemiennego w uzwojeniach stojana. Użycie magnesów trwałych nie umożliwiłoby niezbędnej zmiany pola magnetycznego, które jest niezbędne do wytwarzania prądu przemiennego. Ponadto magnesy trwałe mogą prowadzić do zwiększonego zużycia mechanicznego i zmniejszonej wydajności ze względu na stałe pole magnetyczne.
