Transformator jest zwykle klasyfikowany jako urządzenie pasywne. Klasyfikacja ta wynika z jego podstawowej funkcji polegającej na przenoszeniu energii elektrycznej z jednego obwodu do drugiego poprzez sprzężenie magnetyczne, bez zmiany częstotliwości prądu przemiennego (AC) lub dodawania energii do systemu. Zasadniczo transformator działa na zasadzie indukcji elektromagnetycznej, gdzie zmieniające się pola magnetyczne indukują napięcie w cewkach bez żadnych aktywnych elementów, które wymagają do działania zewnętrznego źródła zasilania. Jego pasywny charakter odróżnia go od urządzeń aktywnych, takich jak tranzystory, które wymagają zewnętrznego źródła zasilania do wzmacniania lub przełączania sygnałów elektronicznych.
Termin „urządzenie pasywne” jest często stosowany w odniesieniu do transformatorów, ponieważ nie wymagają one do działania zewnętrznego źródła zasilania. Zamiast tego opierają się wyłącznie na zasadach indukcji elektromagnetycznej w celu przesyłania energii elektrycznej między obwodami. Transformator działa w oparciu o wzajemną indukcję pomiędzy dwiema lub większą liczbą cewek drutu owiniętych wokół rdzenia magnetycznego, gdzie zmiany prądu w jednej cewce indukują napięcie w drugiej cewce. Ta podstawowa cecha działania bez aktywnych elementów elektronicznych lub zewnętrznego zasilania wyróżnia transformatory jako urządzenia pasywne w obwodach elektrycznych i elektronicznych.
W tradycyjnej terminologii elektrycznej i elektronicznej transformator jest uważany za urządzenie pasywne ze względu na brak aktywnych elementów, które do działania wymagają zewnętrznego źródła zasilania. W przeciwieństwie do elementów aktywnych, takich jak tranzystory, które mogą wzmacniać lub przełączać sygnały elektryczne za pomocą zewnętrznego źródła zasilania, transformatory nie wykonują przetwarzania ani wzmacniania sygnału. Zamiast tego skupiają się na efektywnym przenoszeniu energii elektrycznej z jednego obwodu do drugiego poprzez indukcję magnetyczną, zachowując integralność i charakterystykę sygnału wejściowego bez zmiany jego częstotliwości lub kształtu fali.
Tranzystor jest klasyfikowany jako urządzenie aktywne w elektronice. W przeciwieństwie do urządzeń pasywnych, takich jak rezystory, kondensatory i transformatory, tranzystory wymagają zewnętrznego źródła zasilania, aby skutecznie działać. Tranzystory mogą wzmacniać lub przełączać sygnały elektroniczne, kontrolując przepływ prądu i poziomy napięcia w obwodzie. Osiągają to poprzez manipulację przewodnością elektryczną i ruchem nośników ładunku w materiałach półprzewodnikowych. Ta aktywna operacja odróżnia tranzystory od urządzeń pasywnych, ponieważ aktywnie uczestniczą one w przetwarzaniu i sterowaniu sygnałem, a nie tylko przekazują lub przekształcają energię elektryczną.
Diody są zazwyczaj klasyfikowane jako urządzenia aktywne w elektronice. Odgrywają aktywną rolę w kontrolowaniu kierunku przepływu prądu w obwodzie, umożliwiając przepływ prądu w jednym kierunku (przesunięcie w przód) i blokując go w kierunku przeciwnym (przesunięcie w tył). To aktywne zachowanie wynika z półprzewodnikowych właściwości diod, gdzie przepływ nośników ładunku (elektronów lub dziur) przez złącze pomiędzy ich dwoma zaciskami zależy od przyłożonego napięcia polaryzującego. Diody aktywnie uczestniczą w prostowaniu sygnału, regulacji napięcia i przełączaniu, odróżniając je od elementów pasywnych, takich jak rezystory i kondensatory.