Koncepcja przesyłania prądu bez przewodów odnosi się do bezprzewodowego przesyłania mocy lub energii elektrycznej. Podczas gdy tradycyjne systemy elektryczne wykorzystują przewody przewodzące do przesyłania energii elektrycznej ze źródła zasilania do urządzeń lub urządzeń, bezprzewodowa transmisja energii elektrycznej bada metody dostarczania energii bez połączeń fizycznych. Jednym z wybitnych przykładów jest indukcja elektromagnetyczna, podczas której moc jest przesyłana bezprzewodowo pomiędzy cewkami lub antenami za pomocą pól elektromagnetycznych. Technologię tę wykorzystuje się w systemach bezprzewodowego ładowania urządzeń takich jak smartfony i pojazdy elektryczne, w których energia elektryczna jest przesyłana w powietrzu lub przestrzeni pomiędzy cewkami nadawczą i odbiorczą. Chociaż istnieją praktyczne zastosowania bezprzewodowej transmisji energii elektrycznej, takie jak ładowanie krótkiego zasięgu i eksperymentalne przesyłanie mocy na duże odległości, powszechne przyjęcie wiąże się z wyzwaniami związanymi z wydajnością, bezpieczeństwem i względami regulacyjnymi.
Energia elektryczna może rzeczywiście przepływać przez powietrze w pewnych warunkach, co wiąże się przede wszystkim z powstawaniem i rozprzestrzenianiem się łuków elektrycznych lub wyładowań. W naturze pioruny są godnym uwagi przykładem przepływu prądu przez powietrze w wyniku gromadzenia się ładunku elektrycznego w chmurach oraz pomiędzy chmurami a ziemią. Sztuczne systemy elektryczne również wykorzystują powietrze jako medium do przesyłu energii elektrycznej w sytuacjach takich jak linie energetyczne wysokiego napięcia, gdzie powietrze działa jak izolator otaczający przewody, zapobiegając wyciekom lub zwarciom. Jednak wydajna i kontrolowana transmisja energii elektrycznej drogą powietrzną do zastosowań praktycznych zazwyczaj wymaga specjalistycznego sprzętu i względów zapewniających bezpieczeństwo, niezawodność i zgodność z przepisami.
Przepuszczanie energii elektrycznej przez powietrze jest możliwe w określonych okolicznościach, np. w zastosowaniach wysokiego napięcia, gdzie starannie zarządza się izolacją elektryczną i środkami bezpieczeństwa. Na przykład w liniach przesyłowych wysokiego napięcia prąd przepływa w powietrzu pomiędzy przewodami wspartymi na izolatorach, aby zachować separację i zapobiec upływowi prądu lub wyładowaniom elektrycznym. Systemy te są zaprojektowane tak, aby efektywnie obsługiwać znaczną moc elektryczną i odległości, wykorzystując powietrze jako środek izolacyjny pomiędzy przewodnikami, aby utrzymać niezawodną transmisję i zapobiec stratom energii. Chociaż w niektórych zastosowaniach powietrze może służyć jako medium do transmisji energii elektrycznej, względy praktyczne, w tym izolacja, bezpieczeństwo i czynniki środowiskowe, wpływają na projekt i działanie takich systemów, aby zapewnić efektywną i niezawodną dystrybucję energii elektrycznej.
Energia elektryczna niekoniecznie wymaga przewodów do transmisji, jak wykazano w technologiach bezprzewodowego przesyłu energii. Podczas gdy konwencjonalne systemy elektryczne wykorzystują głównie przewody do przewodzenia prądu ze źródła zasilania do urządzeń lub urządzeń elektrycznych, opracowano metody bezprzewodowej transmisji w celu przesyłania energii elektrycznej przez powietrze lub przestrzeń bez połączeń fizycznych. Techniki bezprzewodowego przesyłania mocy obejmują indukcję elektromagnetyczną i rezonans, podczas których energia elektryczna jest przesyłana pomiędzy cewkami lub antenami na krótkie odległości. Technologie te umożliwiają bezprzewodowe ładowanie urządzeń takich jak smartfony i pojazdy elektryczne, oferując wygodę i elastyczność w porównaniu z tradycyjnymi połączeniami przewodowymi. Chociaż bezprzewodowa transmisja energii elektrycznej jest obiecująca w przypadku konkretnych zastosowań, wyzwania, takie jak wydajność, bezpieczeństwo i wymagania prawne, nadal wymagają szerszego zastosowania i integracji z systemami elektrycznymi.