Rezystor w elektronice to pasywny element dwuzaciskowy, który przeciwstawia się przepływowi prądu elektrycznego. Został zaprojektowany tak, aby miał określoną wartość rezystancji, mierzoną w omach (Ω), która określa, jak bardzo ogranicza lub ogranicza przepływ prądu w obwodzie. Rezystory są zwykle wykonane z materiałów o wysokiej rezystywności, takich jak skład węgla, folia metalowa lub drut nawinięty wokół rdzenia ceramicznego. Są to podstawowe elementy stosowane w obwodach elektronicznych do różnych celów, w tym do kontrolowania przepływu prądu, dzielenia napięć, ustawiania punktów polaryzacji w tranzystorach i ograniczania prądu w celu ochrony komponentów.
Rezystor to pasywny element elektroniczny, który ogranicza lub kontroluje przepływ prądu elektrycznego w obwodzie. Osiąga to poprzez rozpraszanie energii elektrycznej w postaci ciepła, gdy przepływa przez nią prąd. Rezystory charakteryzują się wartością rezystancji wyrażoną w omach (Ω) oraz mocą znamionową, która wskazuje, jaką moc mogą bezpiecznie rozproszyć bez przegrzania. W obwodach rezystory służą do regulacji poziomów sygnału, dzielenia napięć, zapewniania polaryzacji w tranzystorach i wzmacniaczach oraz ograniczania prądu w celu ochrony komponentów przed uszkodzeniem na skutek nadmiernego przepływu prądu.
Rezystory można ogólnie podzielić na cztery główne typy w zależności od ich budowy i składu materiału: rezystory ze składu węgla, rezystory z folii metalowej, rezystory drutowe i rezystory zmienne (potencjometry). Rezystory ze składu węgla wykorzystują mieszaninę węgla i ceramiki, aby osiągnąć określoną wartość rezystancji i nadają się do zastosowań ogólnego przeznaczenia. Rezystory z powłoką metalową mają cienką warstwę metalu (zwykle niklowo-chromowego) osadzoną na podłożu ceramicznym, co zapewnia większą stabilność i precyzję. Rezystory drutowe składają się z drutu rezystancyjnego nawiniętego wokół rdzenia ceramicznego, co zapewnia wysoką zdolność rozpraszania mocy. Rezystory zmienne, czyli potencjometry, umożliwiają regulację wartości rezystancji i służą do strojenia lub kalibracji w obwodach.
Krótko mówiąc, rezystor to element elektroniczny, który utrudnia lub ogranicza przepływ prądu elektrycznego w obwodzie. Charakteryzuje się wartością rezystancji w omach (Ω) i służy do kontrolowania poziomów prądu, dzielenia napięć, ustawiania punktów polaryzacji i ochrony komponentów przed nadmiernym prądem. Rezystory osiągają to poprzez zamianę energii elektrycznej na ciepło w miarę przepływu przez nie prądu, kontrolując w ten sposób ilość prądu płynącego w obwodzie i zapewniając prawidłowe działanie urządzeń i systemów elektronicznych.
Podstawową funkcją rezystora w elektronice jest ograniczanie lub kontrolowanie przepływu prądu elektrycznego w obwodzie. Oferując opór przepływowi elektronów, rezystory pomagają regulować poziom prądu, aby zapobiec pobieraniu przez komponenty zbyt dużego prądu, co mogłoby je uszkodzić. Ta funkcja ochronna ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia niezawodności i trwałości urządzeń elektronicznych. Rezystory odgrywają również kluczową rolę w kondycjonowaniu sygnału, podziale napięcia, dopasowywaniu impedancji i polaryzacji w obwodach elektronicznych, umożliwiając precyzyjne sterowanie i działanie różnych systemów elektrycznych i elektronicznych. Ich zdolność do rozpraszania energii w postaci ciepła przy zachowaniu określonych wartości rezystancji sprawia, że rezystory są niezbędnymi elementami praktycznie wszystkich urządzeń elektronicznych, od prostych obwodów po złożone systemy zintegrowane.