W kondensatorze prąd stanu ustalonego odnosi się do stanu, w którym szybkość zmiany ładunku na płytach kondensatora z czasem staje się zerowa. Oznacza to, że gdy kondensator zostanie w pełni naładowany (lub rozładowany), prąd wpływający lub wypływający z kondensatora przestaje istnieć. Innymi słowy, prąd stanu ustalonego w kondensatorze wynosi zero w warunkach, w których napięcie na kondensatorze pozostaje stałe.
Prąd płynący przez kondensator wynosi zero w stanie ustalonym, ponieważ kondensatory blokują prąd stały (DC). Gdy kondensator osiągnie stan ustalony, zachowuje się jak obwód otwarty dla prądu stałego. Dzieje się tak, ponieważ kondensator ładuje się do przyłożonego napięcia, tworząc pomiędzy jego płytkami pole elektryczne, które przeciwdziała dalszemu przepływowi nośników ładunku (elektronów lub dziur). W rezultacie, po ustabilizowaniu się napięcia na kondensatorze, przez kondensator nie przepływa żaden prąd.
Prąd stały w kondensatorze oznacza brak przepływu prądu przez kondensator po osiągnięciu przez niego równowagi. Początkowo, gdy do kondensatora przyłożone jest napięcie, prąd płynie w miarę ładowania lub rozładowywania kondensatora. Jednakże, gdy napięcie kondensatora ustabilizuje się (osiągnie stan ustalony), prąd płynący przez kondensator spada do zera. W stanie ustalonym kondensator zasadniczo działa jak obwód otwarty dla prądu stałego, chociaż nadal może przepuszczać prąd przemienny (AC), w zależności od jego częstotliwości i konfiguracji obwodu.
Stan ustalony w kondensatorze występuje, gdy napięcie na zaciskach kondensatora pozostaje stałe w czasie. Zwykle dzieje się to po okresie przejściowym, w którym kondensator ładuje się lub rozładowuje. W stanie ustalonym napięcie nie zmienia się znacząco, w związku z czym prąd płynący przez kondensator staje się zaniedbywalny lub zerowy. Warunek ten jest niezbędny w obwodach elektronicznych, w których kondensatory są używane do magazynowania, filtrowania lub synchronizacji energii, zapewniając stabilną pracę po zakończeniu początkowej fazy ładowania lub rozładowywania.
W stanie ustalonym prąd płynący przez kondensator wynosi zero dla stanu prądu stałego (prądu stałego). Gdy kondensator zostanie w pełni naładowany lub rozładowany do przyłożonego napięcia, w obwodzie prądu stałego w stanie ustalonym prąd nie przepływa do ani z kondensatora. Dzieje się tak, ponieważ kondensator osiągnął równowagę ze źródłem napięcia, a na jego płytkach zgromadził się maksymalny ładunek, na jaki pozwala przyłożone napięcie. W obwodach prądu przemiennego prąd płynący przez kondensator w stanie ustalonym zależy od częstotliwości sygnału prądu przemiennego i impedancji obwodu, ale w warunkach prądu stałego pozostaje zerowy po osiągnięciu równowagi.