Elektrische zekeringen zijn doorgaans gemaakt van materialen zoals koper, zilver, aluminium en legeringen zoals lood-tin of lood-antimoon. De materiaalkeuze hangt af van de specifieke toepassingsvereisten, waaronder de stroomsterkte, het spanningsniveau en de omgevingsomstandigheden. Koper wordt vaak gebruikt in zekeringen vanwege zijn uitstekende elektrische geleidbaarheid, thermische geleidbaarheid en weerstand tegen oxidatie. Deze eigenschappen maken koper tot een ideaal materiaal voor het geleiden van elektrische stroom zonder noemenswaardige verliezen en voor het afvoeren van warmte die wordt gegenereerd tijdens de werking van de zekering. Koperzekeringen zijn geschikt voor lage tot matige stroomwaarden en worden veel gebruikt in elektrische installaties in woningen en commerciële gebouwen waar betrouwbare overstroombeveiliging essentieel is.
Wolfraam is een ander materiaal dat wordt gebruikt in zekeringen, vooral in hoogwaardige of speciale toepassingen die superieure mechanische sterkte en weerstand tegen hoge temperaturen vereisen. Wolfraam heeft een hoog smeltpunt en is bestand tegen extreme hitte zonder te vervormen of te smelten. Dit maakt wolfraamzekeringen geschikt voor het beschermen van circuits met hoge stroomwaarden of in omgevingen waar elektrische fouten aanzienlijke hitte kunnen genereren. Wolfraamzekeringen worden vaak gebruikt in industriële en zware elektrische systemen waar duurzaamheid en betrouwbaarheid van cruciaal belang zijn, waardoor een effectieve bescherming tegen overstroom wordt gegarandeerd zonder dat dit ten koste gaat van de prestaties.
Zekeringsdraad, het element dat smelt of breekt om het circuit te onderbreken tijdens een overstroomgebeurtenis, is doorgaans gemaakt van materialen met specifieke elektrische en thermische eigenschappen. Veel voorkomende materialen die voor smeltdraad worden gebruikt, zijn legeringen van tin, lood, zilver en koper. Deze materialen zijn gekozen vanwege hun vermogen om elektriciteit te geleiden terwijl ze een relatief laag smeltpunt hebben vergeleken met de geleiders in het beschermde circuit. Wanneer er een overmatige stroom door de zekeringsdraad vloeit, warmt deze op vanwege de elektrische weerstand totdat deze zijn smeltpunt bereikt. Door dit gecontroleerde smelten wordt het circuit onderbroken en wordt verdere schade aan het elektrische systeem of de daarop aangesloten apparatuur voorkomen.
De keuze van materialen voor de constructie van zekeringen hangt af van factoren zoals de stroomsterkte, de spanning, de responstijd en milieuoverwegingen. Koper en andere metalen of legeringen die in zekeringen worden gebruikt, zijn gekozen om een betrouwbare werking, een efficiënt stroomvoerend vermogen en effectieve bescherming tegen elektrische storingen te garanderen. De materiaaleigenschappen beïnvloeden de prestatiekenmerken van de zekering, inclusief de reactie op overstroomomstandigheden en het vermogen om het circuit veilig te onderbreken zonder extra gevaren of schade te veroorzaken. Technische overwegingen en naleving van veiligheidsnormen zijn leidend bij de keuze van materialen om ervoor te zorgen dat zekeringen robuuste overstroombeveiliging bieden in diverse elektrische toepassingen.