Capaciteit kan intuïtief worden uitgelegd als het vermogen van een condensator om elektrische energie op te slaan in de vorm van een elektrisch veld tussen twee geleidende platen, gescheiden door een diëlektricum (isolatiemateriaal). Zie het als een tijdelijk reservoir dat elektrische lading kan vasthouden en vrijgeven. Hoe groter het oppervlak van de platen en hoe dichter ze bij elkaar zijn, hoe hoger de capaciteit omdat er meer ruimte is om elektrische lading op te slaan.
Wanneer condensatoren in serie zijn geschakeld, tellen hun capaciteiten omgekeerd op. Dit betekent dat de totale capaciteit afneemt vergeleken met een enkele condensator, omdat de effectieve afstand tussen de platen groter wordt, waardoor het vermogen om lading op te slaan afneemt. Stel je voor dat je probeert water op te slaan in een reeks kleine, onderling verbonden tanks; de totale capaciteit wordt beperkt door de kleinste tank.
Capaciteit is eenvoudigweg de maatstaf voor het vermogen van een condensator om elektrische lading op te slaan voor een bepaald spanningsverschil over zijn platen. Het is net als de “grootte” van de opslagcapaciteit van de condensator. Een grotere capaciteit betekent dat de condensator meer lading kan vasthouden bij een gegeven spanning, terwijl een kleinere capaciteit betekent dat hij minder lading kan vasthouden.
De capaciteitstheorie omvat het begrijpen van de relatie tussen het elektrische veld dat wordt gecreëerd tussen de condensatorplaten, het oppervlak van de platen, de afstand ertussen en de eigenschappen van het diëlektrische materiaal dat ze scheidt. Wiskundig gezien wordt capaciteit (C) gedefinieerd als de verhouding van de elektrische lading (Q) opgeslagen op de platen tot de spanning (V) over de platen: C = Q/V. Deze relatie bepaalt hoeveel lading een condensator kan opslaan per eenheid aangelegde spanning.
In de kern is het basisprincipe van capaciteit gebaseerd op het vermogen van geleidende oppervlakken gescheiden door een isolator (diëlektricum) om tegengestelde ladingen vast te houden wanneer er spanning wordt aangelegd. Deze scheiding creëert een elektrisch veld dat energie opslaat in de vorm van een elektrostatisch potentieel tussen de platen. Condensatoren maken gebruik van dit principe om energie tijdelijk op te slaan, wat cruciaal is in verschillende elektronische toepassingen zoals filtering, energieopslag en signaalkoppeling.