De regeling van een transformator verwijst naar zijn vermogen om een consistente uitgangsspanning te handhaven ondanks variaties in de ingangsspanning of belastingsomstandigheden. Het wordt meestal uitgedrukt als een percentage en wordt berekend op basis van het verschil tussen de nullastspanning en de vollastspanning gedeeld door de vollastspanning, vermenigvuldigd met 100. Een lager percentage duidt op een betere regeling, wat betekent dat de transformator dichter bij de spanning kan blijven. tot de nominale uitgangsspanning onder variërende omstandigheden.
Spanningsregeling en efficiëntie zijn verschillende parameters die verschillende aspecten van de prestaties van een transformator beschrijven. Spanningsregeling heeft betrekking op hoe goed de transformator een stabiele uitgangsspanning handhaaft, terwijl efficiëntie verwijst naar hoe effectief de transformator elektrisch vermogen van de ingangszijde naar de uitgangszijde omzet. Efficiëntie is de verhouding tussen het uitgangsvermogen en het ingangsvermogen, uitgedrukt als een percentage. Een hoger rendement duidt op minder vermogensverlies tijdens de conversie, wat wenselijk is om energieverspilling te minimaliseren en de bedrijfskosten te verlagen.
Om een transformator maximale efficiëntie en regeling te laten bereiken, moet aan verschillende voorwaarden worden voldaan. Ten eerste moet het transformatorontwerp verliezen zoals kernverliezen (hysteresis- en wervelstroomverliezen) en koperverliezen (als gevolg van weerstand in wikkelingen) minimaliseren. Efficiënte koelmechanismen en goede isolatie dragen ook bij aan het behouden van optimale prestaties. Bovendien zorgt het gebruik van de transformator binnen de gespecificeerde spannings- en stroomwaarden ervoor dat deze efficiënt werkt zonder de thermische limieten te overschrijden of overmatige spanningsdalingen te veroorzaken.
Het rendement van een transformator varieert doorgaans van 95% tot 98% voor middelgrote en grote transformatoren onder normale bedrijfsomstandigheden. Dit betekent dat 95% tot 98% van het ingevoerde elektrische vermogen wordt omgezet in nuttig uitgangsvermogen, terwijl het resterende percentage verloren gaat als warmte- en andere verliezen. De efficiëntie kan variëren afhankelijk van factoren zoals belastingsomstandigheden, bedrijfsfrequentie en transformatorontwerp. Transformatoren met een hoger rendement hebben de voorkeur in toepassingen waar energiebesparing en kosteneffectiviteit prioriteiten zijn, zoals in stroomdistributienetwerken en industriële toepassingen.