Geluid plant zich sneller voort in water dan in lucht, vooral omdat water dichter is en een hogere bulkmodulus heeft vergeleken met lucht. De bulkmodulus is een maatstaf voor de weerstand van een stof tegen compressie onder druk. In water zitten de moleculen dichter bij elkaar en kunnen ze trillingen efficiënter overbrengen, wat leidt tot een hogere snelheid van geluidsvoortplanting. In de lucht zijn de moleculen meer verspreid, wat resulteert in een lagere dichtheid en een lagere bulkmodulus, wat de overdracht van geluidsgolven vertraagt.
We kunnen onderwater niet horen, voornamelijk omdat onze oren zijn aangepast om geluidsgolven te detecteren die door de lucht worden uitgezonden, en niet door water. Geluidsgolven reizen anders in water vanwege de hogere dichtheid en verschillende akoestische impedantie in vergelijking met lucht. Onder water reizen geluidsgolven efficiënter en over grotere afstanden, maar ze bereiken onze oren niet gemakkelijk vanwege de impedantie-mismatch en de structuur van ons gehoorsysteem, dat is ontworpen voor door de lucht overgedragen geluid.
Geluid plant zich sneller voort in vloeistoffen dan in gassen, omdat vloeistoffen, zoals water, een hogere dichtheid en bulkmoduli hebben vergeleken met gassen zoals lucht. Deze eigenschappen zorgen ervoor dat geluidsgolven zich sneller door vloeistoffen kunnen voortplanten, omdat de moleculen dichter bij elkaar staan en trillingsenergie effectiever kunnen overbrengen dan in gassen waar de moleculen meer verspreid zijn.
Geluid plant zich sneller voort in water dan in kwik, voornamelijk als gevolg van de verschillen in dichtheid en bulkmodulus tussen de twee vloeistoffen. Water is dichter en heeft een hogere bulkmodulus vergeleken met kwik, waardoor geluidsgolven zich sneller door water kunnen voortplanten. Kwik, dat minder dicht is en een lagere bulkmodulus heeft, zendt geluidsgolven met een lagere snelheid uit dan water.
Laagfrequente geluidsgolven reizen verder in water omdat ze over afstand minder demping (energieverlies) ervaren in vergelijking met hoogfrequente golven. Dit fenomeen treedt op omdat watermoleculen hogere frequenties gemakkelijker absorberen en verstrooien dan lagere frequenties. Als gevolg hiervan kunnen laagfrequente geluiden in water langere afstanden afleggen voordat hun energie aanzienlijk verdwijnt, waardoor ze over grotere afstanden onder water waarneembaar worden.