Een zekering zelf detecteert geen fouten in een circuit. De primaire functie is het beschermen van het circuit door de stroomstroom te onderbreken wanneer deze een bepaalde drempel overschrijdt, bekend als de nominale stroom of stroomsterkte van de zekering. Wanneer er een fout zoals overstroom in het circuit optreedt, warmt de zekering op en smelt, waardoor het circuit wordt verbroken en de stroomvoorziening wordt uitgeschakeld. Deze actie voorkomt schade aan de circuitcomponenten en vermindert het risico op brand of andere gevaren veroorzaakt door overmatige stroomsterkte.
Net als een zekering detecteert een stroomonderbreker zelf geen fouten in een circuit. Stroomonderbrekers zijn ontworpen om automatisch te openen of te “trippen” wanneer ze een overstroomtoestand of kortsluiting in het elektrische circuit detecteren. Deze actie onderbreekt de elektriciteitsstroom en beschermt het circuit en de aangesloten apparaten tegen schade. Stroomonderbrekers zijn uitgerust met interne mechanismen die abnormale stroomniveaus detecteren en het uitschakelmechanisme activeren om het circuit te ontkoppelen.
Wanneer er een fout optreedt in een circuit dat wordt beschermd door een zekering, werkt de zekering door het element ervan te smelten en het circuit te onderbreken. Deze onderbreking stopt de stroomstroom en voorkomt verdere schade aan de circuitcomponenten of apparaten die erop zijn aangesloten. Zodra de storing is verholpen of gecorrigeerd, moet de zekering worden vervangen door een nieuwe met de juiste waarde om de elektrische continuïteit te herstellen en voortdurende bescherming tegen overstroomomstandigheden te garanderen.
Het detecteren van een defecte zekering houdt in dat de zekering visueel wordt geïnspecteerd om te zien of het zekeringelement binnenin is gesmolten of dat er tekenen van schade zijn. Een doorgebrande zekering is vaak te herkennen aan een zichtbaar kapotte of gesmolten draad in het zekeringlichaam. Bovendien kan een continuïteitstest met behulp van een multimeter bevestigen of de zekering intact is of dat deze is doorgebrand en moet worden vervangen om de elektrische functie en bescherming in het circuit te herstellen.
Het apparaat dat specifiek is ontworpen om fouten in een elektrisch circuit te detecteren, is doorgaans een aardlekschakelaar (RCD) of een aardlekschakelaar (GFCI). Deze apparaten bewaken de stroombalans tussen de actieve en neutrale geleiders in een circuit. Als ze een stroomlek detecteren, bijvoorbeeld door een persoon of door een aardlek, schakelen ze snel uit en ontkoppelen ze de stroomvoorziening. RCD’s en aardlekschakelaars zijn van cruciaal belang voor de bescherming tegen elektrische schokken en aardfouten die anders aanzienlijke veiligheidsrisico’s zouden kunnen opleveren in zowel residentiële als industriële omgevingen.