Een luidspreker reproduceert verschillende geluiden met behulp van een enkel trillend diafragma door elektrische signalen te vertalen in mechanische trillingen. Wanneer een elektrisch audiosignaal naar de luidspreker wordt gevoerd, gaat het door een draadspoel (spreekspoel) die aan het diafragma is bevestigd. De variërende elektrische stroom in de spreekspoel werkt samen met een vast magnetisch veld dat wordt geproduceerd door een permanente magneet of een elektromagneet. Deze interactie zorgt ervoor dat de spreekspoel en het daaraan bevestigde diafragma snel heen en weer bewegen, afhankelijk van de frequentie en amplitude van het elektrische signaal. Terwijl het diafragma beweegt, comprimeert en verfijnt het de lucht ervoor, waardoor drukgolven ontstaan die overeenkomen met het originele audiosignaal. Deze drukgolven planten zich door de lucht voort als geluidsgolven en reproduceren het geluid dat oorspronkelijk in het elektrische signaal was gecodeerd. Door de beweging van het diafragma nauwkeurig te regelen als reactie op het elektrische signaal, kunnen luidsprekers nauwkeurig een breed scala aan frequenties en timbres reproduceren, waardoor verschillende geluiden uit muziek, spraak en andere audiobronnen kunnen worden afgespeeld.
Het luidsprekermembraan creëert geluid door elektrische signalen om te zetten in mechanische trillingen en vervolgens in hoorbare geluidsgolven. Het diafragma, meestal een lichtgewicht en flexibel membraan gemaakt van materialen zoals papier, plastic of metaal, is bevestigd aan de spreekspoel van de spreker. Wanneer een elektrisch audiosignaal door de spreekspoel stroomt, interageert het met het magnetische veld dat wordt geproduceerd door de magneetconstructie van de luidspreker. Deze interactie zorgt ervoor dat de spreekspoel en het diafragma snel heen en weer bewegen in overeenstemming met de variaties in de amplitude en frequentie van het elektrische signaal. Terwijl het diafragma beweegt, verplaatst het de lucht ervoor, waardoor afwisselende compressies en verdunningen ontstaan die zich voortplanten als geluidsgolven. De resulterende geluidsgolven weerspiegelen het originele audiosignaal en reproduceren getrouw het geluid dat bedoeld is voor weergave. De efficiëntie en betrouwbaarheid van het diafragma van een luidspreker bij het omzetten van elektrische signalen in mechanische trillingen zijn cruciale factoren bij het bepalen van de kwaliteit van de geluidsweergave.
Een trillend diafragma in een luidspreker produceert hoorbare geluidsgolven doordat het snel heen en weer kan bewegen als reactie op elektrische signalen. Terwijl het diafragma oscilleert, creëert het variaties in de luchtdruk, waardoor compressies en verdunningen ontstaan die zich als geluidsgolven door het omringende medium, meestal lucht, voortplanten. Deze geluidsgolven dragen de akoestische informatie die is gecodeerd in het originele elektrische audiosignaal, zoals toonhoogte, volume en timbre. De effectiviteit van een trillend diafragma bij het produceren van geluid hangt af van het ontwerp, de materialen en de precisie waarmee het elektrische signalen omzet in mechanische trillingen. Hoogwaardige luidsprekers zijn ontworpen om vervorming te minimaliseren en een breed scala aan frequenties nauwkeurig weer te geven, waardoor een getrouwe weergave van audio-inhoud over verschillende soorten geluidsbronnen en toepassingen wordt gegarandeerd.
Een vibratieluidspreker werkt anders dan traditionele luidsprekers die diafragma’s en spreekspoelen gebruiken. In plaats van een diafragma gebruikt een vibratieluidspreker een oppervlak, zoals een plat paneel of een andere resonante structuur, om direct geluidstrillingen te genereren wanneer deze wordt aangedreven door een elektrisch signaal. Het trillende oppervlak brengt trillingen over in de lucht en produceert geluidsgolven die hoorbaar zijn. Trillingsluidsprekers worden vaak gebruikt in toepassingen waar conventionele luidsprekerontwerpen onpraktisch zijn of waar unieke akoestische effecten gewenst zijn. Ze kunnen op verschillende oppervlakken worden gemonteerd of in objecten worden ingebed om geluid op onverwachte locaties te creëren of om specifieke audio-effecten te bereiken, zoals tactiele feedback of gerichte geluidsvoortplanting. De werking van een trillingsluidspreker omvat het benutten van de mechanische resonantie en trillingseigenschappen van het oppervlak om elektrische signalen om te zetten in hoorbaar geluid zonder traditionele, op diafragma’s gebaseerde mechanismen.