Elektromotoren produceren mechanische energie door de interactie van magnetische velden. Wanneer een elektrische stroom door een draadspoel in de motor vloeit, ontstaat er een magnetisch veld rond de spoel volgens de wet van Ampère. Deze spoel wordt in een magnetisch veld geplaatst dat wordt geproduceerd door permanente magneten of elektromagneten. De interactie tussen de magnetische velden veroorzaakt een kracht op de spoel, bekend als Lorentz-kracht, die een rotatiebeweging veroorzaakt. Deze roterende beweging wordt vervolgens overgebracht naar een as die is verbonden met de motor en die kan worden gebruikt om mechanische apparaten zoals ventilatoren, pompen of transportbanden aan te drijven.
Het proces van het omzetten van elektrische energie in mechanische energie in elektromotoren omvat verschillende stappen. Ten eerste wordt elektrische energie aan de motor geleverd via draden die op de motorklemmen zijn aangesloten. Deze elektrische energie heeft doorgaans de vorm van wisselstroom (AC) of gelijkstroom (DC), afhankelijk van het motortype. In de motor wordt deze elektrische energie gebruikt om magnetische velden te genereren en elektromagnetische krachten op te wekken die interageren met de rotor (roterend deel) en stator (stationair deel) van de motor. Deze elektromagnetische krachten creëren rotatiebewegingen in de motoras, waardoor elektrische energie wordt omgezet in mechanische energie.
Elektromotoren gebruiken elektriciteit om roterende mechanische bewegingen te creëren door gebruik te maken van de principes van elektromagnetisme. In de motor stroomt elektrische stroom door draadspoelen die rond een magnetische kern (stator) zijn gewikkeld. Deze stroom genereert een magnetisch veld dat interageert met het magnetische veld dat wordt geproduceerd door permanente magneten of elektromagneten (rotor). De resulterende elektromagnetische krachten zorgen ervoor dat de rotor binnen de stator draait, waardoor de gewenste mechanische beweging ontstaat. De richting en snelheid van de rotatie kunnen worden geregeld door de grootte en richting van de aan de motor geleverde elektrische stroom te variëren.
Het mechanische vermogen dat door een motor wordt geproduceerd, heeft betrekking op de snelheid waarmee de motor mechanisch werk kan verrichten of mechanische energie kan overbrengen. Het wordt doorgaans gemeten in eenheden zoals watt (W) of paardenkracht (pk). Het mechanische uitgangsvermogen van een motor hangt af van factoren zoals het ontwerp, de bedrijfsomstandigheden, de efficiëntie en het elektrische vermogen dat eraan wordt geleverd. Motoren worden beoordeeld op basis van hun maximale mechanische vermogen, wat hun vermogen aangeeft om mechanische belastingen effectief aan te drijven.
Mechanische energie wordt geproduceerd wanneer een motor elektrische energie omzet in een roterende beweging of lineaire beweging. Bij een elektromotor omvat dit conversieproces het gebruik van elektromagnetische krachten om mechanische krachten en koppel op de motoras te genereren. Terwijl de motoras draait of beweegt, voert deze mechanisch werk uit door aangesloten mechanische apparaten of systemen aan te drijven. Dit mechanische werk kan worden ingezet om verschillende taken uit te voeren, zoals het verplaatsen van machines, het genereren van luchtstromen, het aandrijven van pompen of het aandrijven van voertuigen, wat de essentiële rol van elektromotoren in moderne industriële en technologische toepassingen aantoont.