Cewka indukcyjna i kondensator są pasywnymi elementami elektronicznymi, ale działają na różnych zasadach i mają odmienne cechy. Cewka indukcyjna składa się z cewki z drutu owiniętej wokół rdzenia, zwykle wykonanej z materiałów takich jak żelazo lub ferryt, która magazynuje energię w postaci pola magnetycznego, gdy przepływa przez nią prąd. Jego podstawową właściwością jest indukcyjność mierzona w henrach (H), która określa wielkość oporu, jaki stawia on zmianom przepływu prądu. Cewki indukcyjne są używane w obwodach między innymi do tymczasowego magazynowania energii, filtrowania sygnałów prądu przemiennego i zapewniania impedancji dla określonych częstotliwości.
Z drugiej strony kondensatory składają się z dwóch przewodzących płytek oddzielonych materiałem izolacyjnym zwanym dielektrykiem. Po przyłożeniu napięcia do płytek powstaje między nimi pole elektryczne, przechowujące energię elektryczną w postaci pola elektrycznego. Zdolność kondensatora do gromadzenia ładunku mierzy się pojemnością wyrażoną w faradach (F). Kondensatory są używane w obwodach do przechowywania i uwalniania energii elektrycznej, filtrowania szumów lub sygnałów prądu przemiennego, stabilizacji poziomów napięcia i blokowania prądu stałego, umożliwiając jednocześnie przepływ prądu przemiennego, między innymi.
Terminy pojemność i indukcyjność odnoszą się odpowiednio do podstawowych właściwości kondensatorów i cewek indukcyjnych. Pojemność jest miarą zdolności kondensatora do przechowywania ładunku elektrycznego na jednostkę przyłożonego napięcia, wyrażoną w faradach. Opisuje, ile ładunku może zgromadzić kondensator przy danym napięciu. Z drugiej strony indukcyjność jest miarą zdolności cewki indukcyjnej do magazynowania energii w polu magnetycznym, gdy przepływa przez nią prąd, wyrażoną ilościowo w henrach. Wskazuje zdolność cewki indukcyjnej do przeciwstawiania się zmianom przepływu prądu i magazynowania energii w postaci pola magnetycznego.
Główna różnica między kondensatorami a cewkami (cewkami) polega na ich zasadzie działania i charakterze stosowanego magazynowania energii. Kondensatory magazynują energię w polu elektrycznym pomiędzy dwiema płytkami przewodzącymi oddzielonymi materiałem dielektrycznym, natomiast cewki (induktory) magazynują energię w polu magnetycznym wytwarzanym przez prąd przepływający przez cewkę z drutu nawiniętą na rdzeń. Ta zasadnicza różnica determinuje ich zachowanie w obwodach: kondensatory reagują przede wszystkim na zmiany napięcia, natomiast cewki reagują przede wszystkim na zmiany prądu.
Jeśli chodzi o różnicę faz, gdy do cewki indukcyjnej i kondensatora przyłożone jest napięcie lub prąd przemienny, reagują one inaczej ze względu na swoje właściwości reaktywne. Cewka powoduje przesunięcie fazowe o +90 stopni pomiędzy napięciem i prądem, co oznacza, że prąd jest opóźniony w stosunku do napięcia o 90 stopni. Natomiast kondensator powoduje przesunięcie fazowe o -90 stopni, gdzie prąd wyprzedza napięcie o 90 stopni. Ta różnica faz jest istotna w analizie i projektowaniu obwodów prądu przemiennego, wpływając na sposób wykorzystania kondensatorów i cewek do sterowania napięciem i prądem w układach elektronicznych.
Cel cewki indukcyjnej w obwodach elektronicznych jest różnorodny. Cewki indukcyjne służą przede wszystkim do magazynowania energii w postaci pola magnetycznego, gdy przepływa przez nie prąd. Ta zmagazynowana energia może być następnie uwolniona z powrotem do obwodu, zapewniając magazynowanie energii, filtrując szumy i niepożądane częstotliwości oraz kontrolując przepływ prądu przemiennego (AC). Cewki są kluczowymi elementami urządzeń elektronicznych, takich jak zasilacze, filtry, oscylatory i anteny, gdzie ich zdolność do magazynowania energii i wytwarzania pól magnetycznych odgrywa kluczową rolę w wydajności i funkcjonalności obwodów.
