Zasilacze prądu stałego nie powodują bezpośredniego emitowania przez antenę fal elektromagnetycznych. Anteny emitują fale elektromagnetyczne, gdy są wzbudzane przez prąd przemienny (AC) lub sygnał zmienny w czasie. Ten prąd przemienny indukuje oscylujące pola elektryczne i magnetyczne wokół anteny, które rozchodzą się na zewnątrz w postaci fal elektromagnetycznych. Zasilacze prądu stałego ze swej natury zapewniają stałe napięcie lub prąd bez zmian, które nie generują prądów przemiennych niezbędnych do promieniowania elektromagnetycznego. Dlatego same zasilacze prądu stałego nie mogą powodować promieniowania anteny.
Podstawową przyczyną promieniowania anteny jest przyspieszenie ładunków elektrycznych wewnątrz konstrukcji anteny. Kiedy prąd przemienny przepływa przez elementy anteny, takie jak dipol lub monopol, wytwarza oscylujące pola elektryczne i magnetyczne. Pola te oddziałują na siebie i rozchodzą się od anteny w postaci fal elektromagnetycznych, przenosząc energię w przestrzeni. Częstotliwość prądu przemiennego odpowiada częstotliwości wypromieniowywanych fal elektromagnetycznych, określając długość fali i właściwości promieniowania emitowanego przez antenę.
Ogólnie rzecz biorąc, anteny nie działają wyłącznie na prąd stały, ponieważ prąd stały nie indukuje niezbędnych prądów przemiennych potrzebnych do promieniowania. Anteny wymagają sygnałów prądu przemiennego, zwykle dostarczanych przez radia, nadajniki lub inne urządzenia elektroniczne, aby generować prądy oscylacyjne, które wytwarzają promieniowanie elektromagnetyczne. Częstotliwość i amplituda sygnału prądu przemiennego określają charakterystykę promieniowania anteny, w tym długość fali, polaryzację i wzór promieniowania. Dlatego też, chociaż anteny można zaprojektować tak, aby obsługiwały zasilanie prądem stałym do celów pomocniczych, takich jak zasilanie elektroniki, nie emitują fal elektromagnetycznych, gdy są podłączone wyłącznie do zasilania prądem stałym.
Promieniowanie z anteny powstaje w wyniku przyspieszania i zwalniania ładunków elektrycznych w strukturze anteny. Gdy prąd przemienny przepływa przez antenę, elektrony w przewodnikach przyspieszają i zwalniają, tworząc zmienne w czasie pola elektryczne. Te zmieniające się pola elektryczne indukują odpowiadające im pola magnetyczne zgodnie z równaniami elektromagnetyzmu Maxwella. Razem te oscylujące pola elektryczne i magnetyczne rozchodzą się na zewnątrz od anteny w postaci fal elektromagnetycznych, przenosząc energię w przestrzeni z prędkością światła. Charakter promieniowania, polaryzacja i inne cechy wypromieniowanych fal zależą od konstrukcji anteny, częstotliwości roboczej i konfiguracji.
Moc wypromieniowana przez antenę odnosi się do gęstości strumienia mocy elektromagnetycznej (w watach na metr kwadratowy) wypromieniowanej przez antenę do wolnej przestrzeni. Reprezentuje intensywność fal elektromagnetycznych emitowanych w określonym kierunku i na nią wpływają takie czynniki, jak zysk anteny, jej wydajność i ilość dostarczanej do niej mocy. Moc wypromieniowana jest kluczowym parametrem przy projektowaniu i działaniu anteny, ponieważ określa efektywny zasięg anteny, obszar pokrycia i wydajność komunikacji. Inżynierowie zajmujący się antenami obliczają i optymalizują moc promieniowania, aby zapewnić efektywną transmisję i odbiór sygnału w różnych zastosowaniach, od nadawania i telekomunikacji po komunikację radarową i satelitarną.
