Przepływomierz magnetyczny zwykle działa przy wzbudzeniu AC (prądem przemiennym). Wzbudzenie prądem zmiennym jest powszechnie stosowane, ponieważ indukuje zmienne pole magnetyczne w rurce pomiarowej przepływomierza, które oddziałuje z przepływającym przez niego płynem przewodzącym. Ta interakcja generuje siłę elektromotoryczną (EMF) lub napięcie na elektrodach umieszczonych w przepływomierzu. Częstotliwość wzbudzenia AC jest zwykle wybierana na podstawie właściwości mierzonego płynu i pożądanej dokładności przepływomierza.
Sygnał wyjściowy przepływomierza magnetycznego jest zazwyczaj sygnałem analogowym lub sygnałem cyfrowym reprezentującym natężenie przepływu płynu przewodzącego przechodzącego przez miernik. Ten sygnał wyjściowy jest proporcjonalny do prędkości płynu i często jest przeliczany na jednostki inżynieryjne, takie jak litry na minutę lub metry sześcienne na godzinę, w zależności od zastosowania i kalibracji przepływomierza.
Wzbudzanie prądem stałym (prądem stałym) nie jest dozwolone w przepływomierzach elektromagnetycznych przede wszystkim dlatego, że nie indukuje ono zmiennego pola magnetycznego w rurze pomiarowej. Przepływomierze elektromagnetyczne opierają się na prawie indukcji elektromagnetycznej Faradaya, które wymaga zmieniającego się pola magnetycznego, aby indukować napięcie w płynie przewodzącym. Wzbudzenie prądem stałym spowodowałoby powstanie stałego pola magnetycznego, które nie wytwarza niezbędnej zmiany, aby wygenerować mierzalne napięcie na elektrodach. Dlatego wzbudzenie prądem przemiennym jest niezbędne do prawidłowego działania przepływomierzy elektromagnetycznych w celu dokładnego pomiaru natężenia przepływu w oparciu o indukowane napięcia proporcjonalne do prędkości płynu.
Napięcie indukowane w przepływomierzu magnetycznym jest proporcjonalne do średniej prędkości przepływu cieczy przewodzącej przechodzącej przez rurkę dozującą. Gdy płyn przewodzący przemieszcza się przez pole magnetyczne generowane przez cewki przepływomierza, generuje napięcie na elektrodach umieszczonych w przepływomierzu. To indukowane napięcie jest wprost proporcjonalne do średniej prędkości płynu, co pozwala przepływomierzowi zmierzyć i określić ilościowo natężenie przepływu w oparciu o tę zależność. Proporcjonalność między indukowanym napięciem a prędkością przepływu stanowi podstawę dokładnych możliwości pomiarowych przepływomierzy elektromagnetycznych w różnych warunkach przepływu płynu.
Przepływomierz magnetyczny działa w oparciu o zasadę indukcji elektromagnetycznej. Składa się z nieprzewodzącej rurki pomiarowej, przez którą przepływa ciecz przewodząca. Wewnątrz przepływomierza umieszczone są cewki generujące pole magnetyczne prostopadłe do kierunku przepływu płynu. Kiedy prąd przemienny przepływa przez te cewki, wytwarza w rurze pomiarowej zmienne pole magnetyczne. Gdy płyn przewodzący przemieszcza się przez to pole magnetyczne, generuje napięcie zgodnie z prawem indukcji elektromagnetycznej Faradaya. Elektrody umieszczone na ściankach rurki pomiarowej wykrywają to indukowane napięcie, które jest proporcjonalne do średniej prędkości przepływu cieczy. Mierząc to indukowane napięcie i stosując odpowiednie współczynniki kalibracji, przepływomierz magnetyczny dokładnie oblicza i podaje natężenie przepływu płynu przewodzącego. Metoda ta pozwala na precyzyjny pomiar natężenia przepływu w różnorodnych zastosowaniach przemysłowych, włączając w to uzdatnianie wody, przetwarzanie chemiczne czy gospodarkę ściekową.