Idealne źródło prądu to teoretyczny element, który utrzymuje stały prąd niezależnie od napięcia na nim lub podłączonego do niego obciążenia. Zapewnia niezmienny prąd wyjściowy w nieskończoność. Natomiast nieidealne źródło prądu może zmieniać swój prąd wyjściowy wraz ze zmianami napięcia lub warunków obciążenia, wykazując pewien stopień zależności od czynników zewnętrznych.
Idealne źródła napięcia dostarczają stałe napięcie niezależnie od pobieranego z nich prądu i podłączonego obciążenia. Zapewniają stałe napięcie wyjściowe bez wewnętrznego oporu i impedancji. Z drugiej strony, nieidealne źródła napięcia mogą wykazywać zmiany napięcia wyjściowego z powodu rezystancji wewnętrznej lub zmian prądu pobieranego przez obciążenie.
Idealne źródło napięcia lub prądu to koncepcja teoretyczna reprezentująca element elektryczny o doskonałych właściwościach: zerowej impedancji wewnętrznej, doskonałej regulacji i idealnym zachowaniu w każdych warunkach. Źródła takie są wykorzystywane w analizie teoretycznej i projektowaniu obwodów wyidealizowanych w celu uproszczenia obliczeń i przewidywania zachowania obwodów.
Podstawowa różnica między źródłem prądu a źródłem napięcia polega na ich charakterystyce wyjściowej. Źródło prądu dostarcza do obwodu prąd stały, niezależnie od napięcia na nim lub impedancji obciążenia. Natomiast źródło napięcia utrzymuje stałe napięcie wyjściowe, dostarczając zmienny prąd w zależności od podłączonego do niego obciążenia.
Idealne obwody to modele teoretyczne, które zakładają, że komponenty zachowują się doskonale, bez żadnych strat, opóźnień i ograniczeń. Upraszczają złożone systemy rzeczywiste do celów analitycznych i projektowych. Jednak nieidealne obwody uwzględniają niedoskonałości świata rzeczywistego, takie jak tolerancje komponentów, elementy pasożytnicze i czynniki środowiskowe, które wpływają na wydajność i zachowanie. Zrozumienie tych różnic pomaga inżynierom projektować obwody, które działają niezawodnie w warunkach rzeczywistych, biorąc pod uwagę praktyczne ograniczenia i ograniczenia.