Prąd rozruchowy w silniku prądu przemiennego jest zazwyczaj wysoki ze względu na warunki początkowe, gdy silnik jest włączony. Kiedy silnik prądu przemiennego uruchamia się, szczególnie w przypadku silników indukcyjnych, początkowo pracuje w stanie, w którym wirnik jest nieruchomy (w stanie spoczynku). W tym okresie uzwojenia silnika charakteryzują się niską impedancją w stosunku do zasilania, co powoduje przepływ dużego prądu przez uzwojenia silnika. Ten prąd rozruchowy może być kilkakrotnie wyższy niż prąd znamionowy silnika w normalnych warunkach pracy. Wysoki prąd rozruchowy jest niezbędny do pokonania bezwładności silnika i wytworzenia pola magnetycznego wymaganego do uruchomienia silnika.
Podczas rozruchu silnika prądu przemiennego odczytuje się wysoki prąd, głównie ze względu na charakterystykę impedancji uzwojeń silnika i reakcję zasilania. Gdy silnik jest zasilany, potrzebny jest początkowy impuls prądu, aby pokonać początkowy opór silnika i przyspieszyć wirnik od zatrzymania. Wysoki odczyt prądu odzwierciedla moc pobieraną przez silnik w tym okresie przejściowym, która jest znacznie wyższa niż prąd w stanie ustalonym pobierany przez silnik podczas normalnej pracy po osiągnięciu prędkości roboczej.
Silnik prądu przemiennego pobiera większy prąd rozruchowy, głównie ze względu na charakter jego konstrukcji i działania. Na przykład silniki indukcyjne wymagają podczas rozruchu wyższego prądu, aby wytworzyć pola magnetyczne niezbędne do ruchu wirnika. Ten wysoki prąd rozruchowy jest niezbędny do zapewnienia momentu obrotowego potrzebnego do pokonania bezwładności silnika i podłączonego obciążenia. Uzwojenia silnika charakteryzują się niską impedancją zasilania podczas rozruchu, co powoduje wzrost prądu, który maleje w miarę przyspieszania silnika do prędkości roboczej. Gdy silnik osiągnie prędkość znamionową, prąd pobierany przez silnik spada do normalnego poziomu roboczego.
Aby zmniejszyć prąd rozruchowy silnika prądu przemiennego, można zastosować różne metody, w zależności od zastosowania i typu silnika. Jednym ze skutecznych podejść jest zastosowanie softstartera lub przetwornicy częstotliwości (VFD). Softstarter stopniowo zwiększa napięcie dostarczane do silnika podczas rozruchu, ograniczając w ten sposób początkowy impuls prądu. To stopniowe przyspieszanie zmniejsza naprężenia mechaniczne silnika i podłączonego sprzętu. Z drugiej strony, VFD steruje prędkością silnika, dostosowując częstotliwość prądu przemiennego dostarczanego do silnika. Uruchamiając silnik z niższą częstotliwością i stopniowo zwiększając ją do częstotliwości znamionowej, przetwornica częstotliwości znacznie zmniejsza prąd rozruchowy w porównaniu z rozruchem bezpośrednim.
Zapobieganie wysokiemu prądowi rozruchowemu w silniku prądu przemiennego wymaga wdrożenia odpowiednich technik rozruchu i użycia odpowiedniego sprzętu. Oprócz softstartów i VFD, które skutecznie zmniejszają prąd rozruchowy, inne metody obejmują rozruszniki gwiazda-trójkąt do silników indukcyjnych i elektroniczne rozruszniki silników. Rozruszniki gwiazda-trójkąt początkowo łączą uzwojenia silnika w konfigurację gwiazdy, aby zmniejszyć prąd rozruchowy, a następnie przełączają się w konfigurację trójkąta w celu normalnej pracy. Elektroniczne rozruszniki silników wykorzystują urządzenia półprzewodnikowe do sterowania rozruchem silnika i mogą zapewnić charakterystykę miękkiego rozruchu podobną do softstarterów. Właściwy dobór i wdrożenie tych metod pomaga zapobiec nadmiernemu prądowi rozruchowemu, przedłużyć żywotność silnika i poprawić ogólną niezawodność systemu.
