Transistörlerden sonraki bir sonraki teknolojinin nanoteknolojideki, özellikle de nanoelektronikteki ilerlemeleri içermesi muhtemeldir. Araştırmacılar, geleneksel silikon bazlı transistörlerin ısı dağılımı ve boyut kısıtlamaları gibi fiziksel sınırlamalarının üstesinden gelmek için nano ölçekte yeni malzemeler ve yeni cihaz yapıları araştırıyorlar. Bu, daha yüksek performans ve daha düşük güç tüketimi vaat eden nanotel transistörleri, tünelleme transistörleri ve tek elektronlu transistörler gibi teknolojileri içerir.
Grafen bazlı ve diğer 2 boyutlu malzemeler, geleneksel silikon transistörlerin potansiyel alternatifleri olarak değerlendiriliyor. Özellikle grafen olağanüstü elektriksel özellikler sergiliyor ve daha yüksek frekanslarda ve daha küçük boyutlarda çalışabilen daha hızlı, daha enerji verimli transistörlerin üretilmesine yol açabilir.
Transistörlerin ötesine baktığımızda, gelecekteki teknolojiler kuantum hesaplama veya nöromorfik hesaplama gibi tamamen yeni paradigmaları içerebilir. Bu teknolojiler, klasik transistör tabanlı hesaplamanın sınırlamalarını büyük ölçüde aşarak, benzeri görülmemiş hesaplama yetenekleri elde etmek için kuantum mekanik ilkelerinden yararlanmayı veya biyolojik nöronları taklit etmeyi amaçlamaktadır.
Transistörlerin geleceğinin, daha küçük boyutlara doğru küçülmeye devam etmesi ve potansiyel olarak atom ölçeğine ulaşması bekleniyor. Malzeme bilimi ve cihaz mühendisliğindeki yenilikler, muhtemelen artan performansa, daha düşük güç tüketimine ve yeni işlevselliklere sahip transistörlerin giderek daha karmaşık ve veri yoğunluklu uygulamaların taleplerini karşılamasını sağlayacaktır.
Transistörden sonra entegre devreler (IC’ler) baskın teknoloji haline geldi ve binlerce ila milyarlarca transistörün tek bir çip üzerinde minyatürleştirilmesine ve entegre edilmesine olanak sağladı. IC’ler bilgisayarları, akıllı telefonları ve diğer modern cihazları mümkün kılarak elektronikte devrim yarattı, dijital teknoloji çağını başlattı ve bilgi işlem gücü ve işlevselliğinde hızlı ilerleme sağladı.