Sabit bir öngerilim devresi, bir direncin doğrudan transistörün tabanı ile sabit bir DC voltaj kaynağı arasına bağlandığı transistör yükselticilerinde kullanılan bir tür öngerilim düzenlemesidir. Bu konfigürasyon, transistör için sabit bir çalışma noktası (önyargı noktası) oluşturarak sabit bir temel akım sağlar. Sabit öngerilim devrelerinin temel avantajı basitliği ve uygulama kolaylığıdır. Ancak transistör parametrelerindeki ve sıcaklık değişimlerindeki değişikliklere karşı hassastırlar ve bu da çalışma noktasının kararlılığını etkileyebilir.
Öngerilim devresi, transistör gibi aktif bir cihazın çalışma noktasını optimum çalışma bölgesi içinde ayarlamak için sabit bir voltaj veya akım sağlayan bir elektrik devresini ifade eder. Biasing, cihazın amplifikasyon veya anahtarlama gibi amaçlanan uygulama dahilinde doğru şekilde çalışmasını sağlar. Cihazın doğrusallığını ve verimliliğini korumak, distorsiyonu önlemek ve güvenilir performans sağlamak için uygun öngerilim önemlidir.
Sabit önyargı ile emitör önyargısı arasındaki fark, konfigürasyonlarında ve kararlılığında yatmaktadır. Sabit öngerilimde, bir direnç transistörün tabanını sabit bir DC voltaj kaynağına bağlayarak sabit bir taban akımı oluşturur. Gerilim bölücü önyargısı olarak da bilinen emitör önyargısında, emitör ile toprak arasına bir direnç bağlanır ve taban ile besleme voltajı arasına başka bir direnç yerleştirilir. Bu konfigürasyon daha iyi kararlılık sağlar çünkü emitör direnci, transistör parametrelerindeki ve sıcaklık değişimlerindeki değişikliklere karşı çalışma noktasının dengelenmesine yardımcı olur.
Sabit önyargılı devreler ile kendi önyargılı devreler arasındaki fark, öncelikle kararlılığa nasıl ulaştıklarındadır. Sabit öngerilim, temel akımı ayarlamak için doğrudan sabit bir voltaj kaynağına bağlı bir direnç kullanır, ancak transistör özelliklerindeki değişikliklere karşı duyarlıdır. Geri besleme önyargısı olarak da bilinen öz önyargı, çalışma noktasını stabilize eden bir geri besleme voltajı oluşturmak için transistörün kendi çalışmasını kullanır. Kendiliğinden öngerilimli devrelerde, tipik olarak emitör ayağına bir direnç yerleştirilerek, baz-emetör bağlantısına geri beslenen bir voltaj düşüşü yaratılır, negatif geri besleme sağlanır ve kararlılık artırılır.
Kendi kendine öngerilim devresi, kararlı bir çalışma noktasını korumak için transistörün çalışmasından gelen geri bildirimi kullanan bir tür transistör öngerilim düzenlemesidir. Bu konfigürasyon tipik olarak transistörün emitör ayağında, emitör akımıyla orantılı bir voltaj düşüşü üreten bir direnç içerir. Bu voltaj düşüşü, baz-emitör bağlantısına geri beslenir ve transistörün çalışma noktasını transistör parametrelerindeki ve dış koşullardaki değişikliklere karşı stabilize eden negatif geri besleme oluşturur. Kendinden öngerilim devreleri, sabit öngerilimli konfigürasyonlarla karşılaştırıldığında gelişmiş kararlılıkları ve sağlamlıkları ile bilinir.