Bir elektrik devresinde Ohm Kanunu’na (V = IR) göre voltaj arttığında direnç (R) sabit kalırsa akım (I) da orantılı olarak artacaktır. Bu, direncin aynı kaldığı varsayılarak, bir devre veya bileşen üzerindeki voltaj arttıkça devreden geçen akımın da artacağı anlamına gelir. Bu ilişki, voltajın elektrik sistemlerindeki akımı nasıl etkilediğini anlamak için temeldir.
Artan voltaj, devredeki direncin sabit kalması koşuluyla, tipik olarak devre boyunca akım akışında bir artışa yol açar. Bunun nedeni, daha yüksek voltajın, elektronların devre boyunca hareket etmesi için daha fazla “itme” veya potansiyel fark sağlamasıdır. Sonuç olarak elektronlar daha büyük bir kuvvet ve hızla hareket ederek, elektrik akımı olarak ölçtüğümüz elektrik yükünün akış hızında bir artışa neden olur.
Akım akışına direnç olduğunda devrede voltaj düşüşü meydana gelir. Ohm Yasasına göre, V = IR, burada V voltaj, I akım ve R dirençtir, akımdaki (I) bir artış devredeki dirençli elemanlar arasındaki voltaj düşüşünün (V) artmasına neden olur. Bunun nedeni, gerilim tarafından sağlanan enerjinin, akım dirençli elemanlardan akarken ısı ve diğer enerji biçimleri olarak dağılmasıdır.
Bir devrede uygulanan gerilim artırıldığında, direncin sabit kaldığı varsayılırsa devreden geçen akım da artacaktır. Bu ilişki, bir devredeki akımın (I) uygulanan voltajla (V) doğru orantılı, dirençle (R) ters orantılı olduğunu belirten Ohm Yasası tarafından yönetilir. Bu nedenle, direncin değişmeden kaldığı varsayılarak, uygulanan daha yüksek bir voltaj, devre boyunca daha yüksek bir akım akışına neden olur.
Ohm Yasasına (V = IR) göre bir devre veya bileşen üzerindeki voltaj arttığında, direnç (R) sabit kalırsa akım (I) orantılı olarak artacaktır. Bu, direncin aynı kaldığı varsayılarak, voltaj arttıkça devreden geçen akımın da artacağı anlamına gelir. Bu ilişki, elektrik devrelerinde voltaj ve akımın doğrudan nasıl ilişkili olduğunu gösterir; voltajdaki bir artış, sabit bir direnç verildiğinde akım akışında buna karşılık gelen bir artışa neden olur.