Değer kaybı faktörü, güvenilirliği ve güvenliği sağlamak amacıyla belirli çalışma koşulları altında bir bileşenin, sistemin veya cihazın maksimum kapasitesini veya performans düzeyini azaltmak için kullanılan bir çarpandır. Normal çalışmayı etkileyebilecek sıcaklık, rakım, voltaj değişimi veya diğer çevresel koşullar gibi faktörleri hesaba katar.
Değer kaybı, bir bileşenin veya sistemin belirli koşullar altında güvenli ve güvenilir sınırlar dahilinde çalışmasını sağlamak için nominal kapasitesinin veya performans seviyesinin kasıtlı olarak azaltılması anlamına gelir. Bu uygulama aşırı ısınmayı, erken aşınmayı veya çevresel baskılar veya diğer kısıtlamalardan kaynaklanan arızaları önlemeye yardımcı olur.
Değer kaybı faktörünü hesaplamak için, genellikle nominal kapasiteyi veya performans düzeyini, azaltılan kapasiteye veya performans düzeyine bölersiniz. Örneğin, bir bileşen 100 watt olarak derecelendirilmişse ancak çevresel koşullar nedeniyle gücünün 80 watt’a düşürülmesi gerekiyorsa, değer kaybı faktörü 0,8 (80/100) olacaktır.
Elektriğin değer kaybı faktörü, aşırı ısınmayı önlemek ve güvenliği sağlamak için elektrikli bileşenlerin veya iletkenlerin maksimum akım taşıma kapasitesinin ayarlanması anlamına gelir. İletkenlerin ısıyı dağıtma yeteneğini etkileyebilecek ortam sıcaklığı, iletken demetleri ve yalıtım türü gibi faktörleri hesaba katar.
Güç kaybının bir örneği, bir güç kaynağı ünitesinin oda sıcaklığında 500 watt olarak derecelendirilmesi, ancak yüksek sıcaklıktaki bir ortamda çalışırken 400 watt’a düşürülmesinin gerekmesidir. Bu ayar, artan ortam sıcaklığına rağmen güç kaynağı ünitesinin güvenli çalışma sınırları içinde kalmasını sağlar.