Bir anahtar ve bir diyot, elektrik ve elektronik devrelerde temelde farklı amaçlara hizmet eder. Anahtar, bir devreyi açıp kapatabilen, akım akışına izin veren veya kesen mekanik veya elektronik bir cihazdır. Manuel olarak çalıştırılabilir veya elektronik olarak kontrol edilebilir. Öte yandan diyot, akımın yalnızca bir yönde akmasına izin veren, tek yönlü bir valf işlevi gören yarı iletken bir cihazdır. Bir anahtar, devrenin bağlantısını aktif olarak kontrol edebilirken, bir diyot, kendi doğal özelliklerine bağlı olarak akım akışını pasif olarak yönlendirir.
Basit bir anahtar ve ideal bir diyot, esas olarak çalışmaları ve özellikleri açısından farklılık gösterir. Basit bir anahtar, akım akışını önlediği açık durumda veya akımın geçmesine izin verdiği kapalı durumda olabilir. Manuel veya elektronik olarak çalıştırılır. Ancak ideal bir diyot, akımı tek yönde hiçbir direnç olmadan mükemmel bir şekilde iletir ve ters yöndeki tüm akımı engeller. Gerçekte, gerçek diyotların ileri yönde bir miktar direnci ve voltaj düşüşü vardır ve ters yönde mükemmel yalıtkanlar değildirler, ancak ideal bir diyot, devre tasarımında analizi basitleştirmek için kullanılan teorik bir yapıdır.
Evet, bir diyot anahtar görevi görebilir. Devrelerde, akım akışının yönünü kontrol etmek için etkili bir şekilde anahtar görevi gören bir diyot kullanılabilir. İleriye doğru yönlendirildiğinde, bir diyot akımı iletir ve kapalı bir anahtar gibi davranır. Ters kutuplama yapıldığında açık bir anahtar gibi davranarak akımı engeller. Bu özellik, alternatif akımın (AC) akışını kontrol etmek ve onu doğru akıma (DC) dönüştürmek için redresörler gibi çeşitli uygulamalarda kullanılır.
Bir diyot ile bir anahtar olarak transistör arasındaki fark, işlevselliklerinde ve karmaşıklıklarında yatmaktadır. Bir diyot, ileri yönde öngerilimli olduğunda akımın bir yönde akışına izin veren ve ters yönde öngerilimli olduğunda akımı bloke eden bir anahtar olarak çalışır. Ancak bir transistör daha çok yönlü bir anahtar görevi görebilir. En basit biçiminde, bir transistör, tabanına (iki kutuplu bağlantı transistörü durumunda) veya kapısına (alan etkili transistör durumunda) küçük bir giriş akımı veya voltajı uygulanarak açılıp kapatılabilir. Bu, daha fazla kontrol ve amplifikasyon kapasitesine izin vererek transistörleri diyotlara göre daha karmaşık anahtarlama ve sinyal işleme görevlerine uygun hale getirir.
Bir diyot ve bir doğrultucu arasındaki fark, temel işlevlerinden ziyade öncelikle uygulamalarında yatmaktadır. Diyot, akımın yalnızca bir yönde akmasına izin veren yarı iletken bir cihazdır. Diyotlar özellikle AC’yi DC’ye dönüştürmek için kullanıldığında, bunlara genellikle doğrultucular denir. Doğrultucular tek diyot olabilir veya güç kaynaklarında AC’yi DC’ye verimli bir şekilde dönüştürmek için köprü doğrultucular gibi konfigürasyonlarda düzenlenebilir. Bu nedenle, tüm doğrultucular doğrultma için kullanılan diyotlar olsa da, tüm diyotlar doğrultucu olarak kullanılmaz; diyotlar ayrıca sinyal modülasyonu, voltaj regülasyonu ve koruma gibi rollerde de görev yapabilir.