LDR oznacza rezystor zależny od światła, który jest rodzajem rezystora, którego rezystancja zmienia się w zależności od ilości padającego światła. Należy do kategorii rezystorów zwanych fotorezystorami lub fotokomórkami. W ciemności opór LDR jest wysoki, ale wraz ze wzrostem natężenia światła opór maleje proporcjonalnie. Ta wyjątkowa właściwość sprawia, że czujniki LDR nadają się do różnych zastosowań związanych z wykrywaniem światła.
Czujniki LDR znajdują szerokie zastosowanie w światłoczułych obwodach elektronicznych i urządzeniach, w których wykorzystuje się ich reakcję na poziom światła. Jednym z powszechnych zastosowań są automatyczne systemy oświetleniowe, takie jak latarnie uliczne lub zewnętrzne światła bezpieczeństwa. W tych zastosowaniach czujniki LDR działają jak czujniki światła, które wykrywają poziom oświetlenia otoczenia. Kiedy robi się ciemno (słabe oświetlenie otoczenia), rezystancja czujnika LDR wzrasta, powodując włączenie oświetlenia ulicznego. I odwrotnie, przy świetle dziennym lub przy wystarczającym oświetleniu otoczenia niższy opór LDR uniemożliwia działanie latarni ulicznej, oszczędzając w ten sposób energię.
Wszechstronność LDR wykracza poza oświetlenie uliczne. Stosowane są również w aparatach do automatycznej kontroli ekspozycji, w panelach słonecznych do śledzenia położenia słońca oraz w światłomierzach do fotografii i kinematografii. Czujniki LDR stanowią proste i ekonomiczne rozwiązanie do wykrywania światła, umożliwiające urządzeniom automatyczne reagowanie na zmiany warunków oświetlenia otoczenia bez konieczności ręcznej interwencji. Ich niezawodność i łatwość integracji czynią je niezbędnymi elementami nowoczesnych systemów elektroniki i automatyki, przyczyniając się do efektywności energetycznej i wygody w różnych zastosowaniach.