Jeśli mierzysz napięcie kondensatora, może to spowodować lekkie wyładowanie, ponieważ przyrząd pomiarowy pobiera niewielką ilość prądu. Efekt ten jest na ogół minimalny, jeśli używany jest woltomierz o wysokiej impedancji, ponieważ takie mierniki są zaprojektowane tak, aby pobierać bardzo mały prąd, a tym samym minimalnie wpływać na ładunek kondensatora. Jednakże przy precyzyjnych pomiarach lub przy kondensatorach przetrzymujących bardzo małe ładunki, nawet ten minimalny prąd może spowodować zauważalne wyładowanie, nieznacznie zmniejszając mierzone napięcie.
Na rozładowanie kondensatora wpływa kilka czynników, w tym rezystancja w obwodzie (własna lub dodana), wartość pojemności i początkowy ładunek kondensatora. Szybkość rozładowania zależy przede wszystkim od stałej czasowej, która jest iloczynem rezystancji (R) i pojemności (C) w obwodzie (τ = RC). Wyższa rezystancja lub pojemność powoduje wolniejsze rozładowanie, podczas gdy niższe wartości prowadzą do szybszego rozładowania. Temperatura i rodzaj materiału dielektrycznego użytego w kondensatorze mogą również wpływać na charakterystykę rozładowania.
Wpływ napięcia na kondensator polega na wytworzeniu pola elektrycznego pomiędzy jego płytkami, magazynując energię elektryczną. Napięcie na kondensatorze określa ilość zgromadzonego ładunku, zgodnie z zależnością Q = CV, gdzie Q to ładunek, C to pojemność, a V to napięcie. Wyższe napięcie powoduje zgromadzenie większej ilości ładunku, zwiększając energię (E = 1/2 CV^2) utrzymywaną przez kondensator. Jednakże napięcie nie może przekraczać napięcia znamionowego kondensatora, aby zapobiec przebiciu lub uszkodzeniu dielektryka.
W miarę rozładowywania kondensatora napięcie na nim maleje wykładniczo. Zachowanie to opisuje równanie V(t) = V0 * e^(-t/τ), gdzie V(t) to napięcie w chwili t, V0 to napięcie początkowe, e to podstawa logarytmów naturalnych, oraz τ jest stałą czasową (RC). Napięcie spada początkowo szybko, a następnie wolniej w miarę dalszego rozładowywania kondensatora. Ten wykładniczy zanik jest charakterystyczny dla wyładowań pojemnościowych przez obciążenie rezystancyjne.
Napięcie maleje w miarę rozładowywania kondensatora, ponieważ zmagazynowana energia elektryczna jest uwalniana do obwodu, zmniejszając ilość ładunku na płytkach kondensatora. Gdy ładunek opuszcza kondensator, pole elektryczne pomiędzy płytami słabnie, co skutkuje niższym napięciem. Zależność między ładunkiem (Q), pojemnością (C) i napięciem (V) wyraża się wzorem Q = CV, więc gdy ładunek maleje, napięcie również musi się zmniejszać. Proces ten trwa do momentu całkowitego rozładowania kondensatora i napięcia na nim osiągnięcia zera.