Bezpieczniki elektryczne są zwykle wykonane z materiałów takich jak miedź, srebro, aluminium i stopy, takie jak ołów-cyna lub ołów-antymon. Wybór materiału zależy od konkretnych wymagań aplikacji, w tym od prądu znamionowego, poziomu napięcia i warunków środowiskowych. Miedź jest powszechnie stosowana w bezpiecznikach ze względu na jej doskonałą przewodność elektryczną, przewodność cieplną i odporność na utlenianie. Właściwości te czynią miedź idealnym materiałem do przewodzenia prądu elektrycznego bez znacznych strat oraz do odprowadzania ciepła powstającego podczas pracy bezpiecznika. Bezpieczniki miedziane nadają się do niskich i średnich wartości znamionowych prądu i są szeroko stosowane w instalacjach elektrycznych w budynkach mieszkalnych i komercyjnych, gdzie niezbędna jest niezawodna ochrona nadprądowa.
Wolfram to kolejny materiał stosowany w bezpiecznikach, szczególnie w zastosowaniach o wysokiej wydajności lub w zastosowaniach specjalnych, wymagających doskonałej wytrzymałości mechanicznej i odporności na wysokie temperatury. Wolfram ma wysoką temperaturę topnienia i jest w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury bez deformacji lub topienia. To sprawia, że bezpieczniki wolframowe nadają się do ochrony obwodów o wysokim prądzie znamionowym lub w środowiskach, w których awarie elektryczne mogą generować znaczne ciepło. Bezpieczniki wolframowe są często stosowane w przemysłowych i wysokoobciążonych układach elektrycznych, gdzie trwałość i niezawodność mają kluczowe znaczenie, zapewniając skuteczną ochronę przed warunkami przetężeniami bez pogarszania wydajności.
Przewód bezpiecznikowy, który topi się lub pęka, przerywając obwód w przypadku przetężenia, jest zwykle wykonany z materiałów o określonych właściwościach elektrycznych i termicznych. Typowe materiały stosowane na drut bezpiecznikowy obejmują stopy cyny, ołowiu, srebra i miedzi. Materiały te wybiera się ze względu na ich zdolność do przewodzenia prądu elektrycznego, mając jednocześnie stosunkowo niską temperaturę topnienia w porównaniu z przewodnikami w chronionym obwodzie. Gdy przez drut bezpiecznikowy przepływa nadmierny prąd, nagrzewa się on ze względu na swój opór elektryczny, aż osiągnie temperaturę topnienia. To kontrolowane topienie przerywa obwód i zapobiega dalszym uszkodzeniom układu elektrycznego lub podłączonego do niego sprzętu.
Wybór materiałów do budowy bezpiecznika zależy od takich czynników, jak prąd znamionowy, napięcie znamionowe, czas reakcji i względy środowiskowe. Miedź i inne metale lub stopy stosowane w bezpiecznikach są dobierane tak, aby zapewnić niezawodne działanie, efektywną obciążalność prądową i skuteczną ochronę przed awariami elektrycznymi. Właściwości materiału wpływają na charakterystykę działania bezpiecznika, w tym na jego reakcję na warunki przetężenia i zdolność do bezpiecznego przerwania obwodu bez powodowania dodatkowych zagrożeń lub uszkodzeń. Względy inżynieryjne i zgodność z normami bezpieczeństwa kierują wyborem materiałów, aby zapewnić, że bezpieczniki zapewniają solidną ochronę nadprądową w różnorodnych zastosowaniach elektrycznych.