Tolerancja rezystora odnosi się do dopuszczalnego odchylenia jego wartości rezystancji od określonej rezystancji nominalnej lub idealnej. Wskazuje zakres, w jakim rzeczywista rezystancja rezystora może różnić się od podanej wartości nominalnej. Tolerancja wyrażana jest jako procent nominalnej wartości rezystancji i jest zwykle wskazywana przez zakres tolerancji lub wartość wydrukowaną na samym rezystorze.
Tolerancja 5% oznacza, że rzeczywista rezystancja rezystora może różnić się maksymalnie o 5% powyżej lub poniżej określonej wartości rezystancji nominalnej. Na przykład, jeśli rezystor jest oznaczony jako 100 omów z tolerancją 5%, jego rzeczywista rezystancja może wynosić od 95 omów do 105 omów. Ten poziom tolerancji jest powszechny w przypadku standardowych rezystorów i pozwala na rozsądne różnice w rezystancji wynikające z procesów produkcyjnych i materiałów.
Jeżeli rezystor jest określony z tolerancją 10%, oznacza to, że rzeczywista rezystancja może odbiegać aż o 10% od podanej wartości nominalnej. Na przykład rezystor oznaczony jako 100 omów z tolerancją 10% może mieć rzeczywistą rezystancję w zakresie od 90 omów do 110 omów. Rezystory o wyższych tolerancjach są zazwyczaj mniej precyzyjne, ale mogą być odpowiednie do zastosowań, w których dokładne wartości rezystancji nie są krytyczne lub gdzie ważne są względy kosztowe.
Podstawowym celem określenia tolerancji rezystora jest zapewnienie niezawodności i spójności w projektowaniu i działaniu obwodu. Znając tolerancję, projektanci obwodów mogą wybrać rezystory, które spełniają wymaganą dokładność dla ich zastosowań. W przypadku obwodów krytycznych, w których do prawidłowego działania niezbędne są dokładne wartości rezystancji, wybiera się rezystory o niskiej tolerancji (np. 1% lub nawet niższe), aby zminimalizować wahania i zapewnić stałą wydajność. W mniej krytycznych zastosowaniach, gdzie dokładne wartości rezystancji są mniej istotne, można zastosować rezystory o wyższych tolerancjach, aby uzyskać oszczędności bez znaczącego wpływu na wydajność obwodu.
Rezystor 3-pasmowy z natury nie określa tolerancji bezpośrednio poprzez swoje kolorowe pasma. Zazwyczaj w rezystorach 3-pasmowych stosuje się kody kolorystyczne do oznaczenia wartości rezystancji, a czasami także mnożnika. Trzecie pasmo zazwyczaj reprezentuje tolerancję, ale w przypadku rezystorów 3-pasmowych nie jest to standardem. Zamiast tego często zakłada się lub określa tolerancję osobno. W praktyce rezystory 3-pasmowe są obecnie mniej powszechne, przy czym bardziej rozpowszechnione są 4-pasmowe i 5-pasmowe kody kolorów, które wyraźnie obejmują pasmo tolerancji, aby wyraźnie wskazać dopuszczalną zmianę rezystancji.